Kategoria: koronawirus Strona 2 z 5

Dodatek covidowy – nowe zasady rozliczania.

Czy wiedziałeś, że od 1 listopada 2021 roku personel medyczny obowiązują nowe zasady rozliczania dodatków covidowych?

Zapewne Was to nie dziwi – wszyscy już przywykliśmy do nieustannych zmian prawnych związanych z obecną sytuacją epidemiczną. A więc na jakich zasadach ma polegać wypłacanie wynagrodzenia covidowego? Zgodnie z komunikatem NFZ dodatkowe wynagrodzenie rozliczane będzie za każdą godzinę opieki nad pacjentem z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2.

NFZ przekonuje nas, że rozwiązanie to pozwala na precyzyjniejsze określenie reguł przyznawania dodatku. W teorii ma to ułatwić placówkom medycznym wskazanie osób, które powinny taki dodatek otrzymać, a co ważniejsze ma umożliwić indywidualne określenie jego wysokości.

Kto jest uprawniony do otrzymania takiego świadczenia?

  •  osoby wykonujące zawód medyczny,
  •  osoby uczestniczące w udzielaniu świadczeń zdrowotnych i mające bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2,
  • osoby pracujące na oddziałach, w których placówka medyczna zapewnia łóżka dla pacjentów z podejrzeniem oraz z potwierdzonym zakażeniem SARS-CoV-2 (tzw. II poziom zabezpieczenia covidowego).

Jaka jest wysokość dodatku?

  • wynosi 100% wynagrodzenia, które wynika z umowy o pracę lub z umowy cywilnoprawnej, należnego za każdą godzinę pracy.
  • maksymalna miesięczna kwota dodatku nie może przekroczyć 15 tys. zł.

W jakim terminie możemy się spodziewać wypłaty dodatku?

Co do zasady NFZ ma wypłacić placówkom należne środki w terminie 3 dni, oczywiście pod warunkiem, że wszystkie formalności się zgadzają.

O czym jeszcze należy pamiętać?

Korekty do informacji o liczbie personelu, który kwalifikuje się do otrzymania dodatku i wysokości środków niezbędnych do wypłaty dodatku, kierownicy placówek medycznych muszą przekazać do NFZ do 15 listopada. W związku z tym, jeśli kierownicy Waszych placówek jeszcze tego nie zrobili, to ostatni dzwonek, żeby im o tym przypomnieć! Jeśli jednak przegapicie ten termin, to nie jest za późno, bo w przypadku korekt informacji w kolejnych okresach, kierownicy placówek medycznych będą musieli przedstawić w ciągu dwóch miesięcy, licząc od końca miesiąca, którego dotyczy informacja. Do 10 listopada 2021 placówki medyczne mają czas na przesłanie do NFZ informacji za październik 2021. Ewentualne korekty tej informacji placówki, według nowych reguł, będą mogły złożyć maksymalnie do 31 grudnia 2021 roku.

 

 

FacebookLinkedInEmailPrint

SKIEROWANIE DO PRACY PRZY ZWALCZANIU EPIDEMII cz. II

Obiecałyśmy Wam kolejną część informacji związanych ze skierowaniem do pracy przy zwalczaniu epidemii. 

Z częścią pierwszą, w której opisałyśmy:
1. kto może wydać decyzję,
2. co decyzja powinna zawierać,
3. w jaki sposób jest doręczana,
4. w jakim terminie musicie stawić się w nowym miejscu pracy,
5. co zrobić gdy jest się chorym,
6. kto może a kto nie powinien zostać skierowany

– możecie zapoznać się tutaj: 

Część druga – skierowanie do pracy przy zwalczaniu epidemii 

Okres skierowania 

Pamiętaj, że decyzja o skierowaniu do pracy niosącej ryzyko zakażenia nie może być wydana bezterminowo. Maksymalny czas skierowania do pracy na podstawie jednej decyzji to okres nie dłuższy niż trzy miesiące. W decyzji wskazuje się „okres od – do”. Jeżeli nie jest to oznaczone, to decyzję również należy zaskarżyć do Ministra Zdrowia za pośrednictwem wojewody. 

Co w sytuacji, gdy jesteś już pracownikiem?

Otóż, wiedz, że przysługuje Ci urlop bezpłatny u dotychczasowego pracodawcy. W okresie tym dotychczasowy pracodawca nie może wypowiedzieć umowy ani jej rozwiązać. Pamiętaj, że decyzję nie przekazuje wojewoda automatycznie do Twojego dotychczasowego miejsca pracy, dlatego musisz zawiadomić o tym fakcie pracodawcę.
 
Jaką umowę zawierasz z nowym podmiotem? 
 
Podmiot leczniczy, w którym będziesz wykonywał pracę, ma obowiązek natychmiast nawiązać z Tobą stosunek pracy. To znaczy musi zawrzeć umowę o pracę na okres wskazany w decyzji.
 
Wiemy, że istnieją podmioty, które proponują lekarzom podpisywanie umów cywilnoprawnych zamiast umów o pracę. Taki proceder jest sprzeczny. Zarówno z decyzją administracyjną, która została wydana, a także z Ustawą o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Niemniej wiemy, że takie sytuacje się zdarzają i obie strony się na to godzą.

Prawo do wcześniejszego zapoznania się z warunkami umowy

Pamiętaj, że masz prawo do wcześniejszego zapoznania się z proponowanymi warunkami pracy, które są zawarte w umowie.
 
Odmowa przedstawienia umowy o pracę, przed jej podpisaniem, w celu zapoznania się z warunkami, na jakich umowa miałaby być zawarta stanowi naruszenie art. 11 Kodeksu pracy. Artykuł ten reguluje zasadę wolności nawiązania stosunku pracy, którą nazywamy również zasadą wolności pracy. Zasada ta odnosi się nie tylko do samego faktu powstania tego stosunku, ale także do ukształtowania jego treści w chwili nawiązywania.

Dlaczego o tym piszemy?

Otóż zdarza się, że nowy pracodawca nie daje Wam wyboru. Wówczas nakazuje podpisywać umowy bez możliwości wcześniejszego zapoznania się, np. z warunkami wynagradzania, które okazują się niekorzystane. Czujecie, że jesteście postawieni przed faktem dokonanym i podpisujecie takie niekorzystne umowy bez wcześniejszej refleksji.
Wynagrodzenie
 
Wydawać by się mogło, że skoro kwestia ta jest wprost określona w Ustawie, to nie powinno być z nią kłopotu. Okazuje się jednak, że i w tym zakresie borykacie się z problemami.
 
Przytoczmy przepis:
 
Zgodnie z art. 47 ust. 10 ww. Ustawy, osobie skierowanej do pracy na podstawie decyzji, przysługuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości nie niższej niż 200% przeciętnego wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego na danym stanowisku pracy w zakładzie wskazanym w tej decyzji lub w innym podobnym zakładzie, jeżeli w zakładzie wskazanym nie ma takiego stanowiska. Wynagrodzenie nie może być niższe niż wynagrodzenie, które osoba skierowana do pracy przy zwalczaniu epidemii otrzymała w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym wydana została decyzja o skierowaniu jej do pracy przy zwalczaniu epidemii.
Podsumowując, powinniście otrzymać wynagrodzenie w wysokości takiej, jakie przysługuje na danym stanowisku w podmiocie leczniczym x 2.

Uwaga!

Mamy sygnały, że jesteście celowo zatrudniani na stanowiskach z najniższym wynagrodzeniem, jakie istnieje w danym podmiocie. Często pomimo tego, że istnieją stanowiska wyższe, które zajmują osoby o podobnym do Waszego doświadczenia czy kwalifikacjach.
 
Czyli, np. jesteście rezydentami na 4 roku a zostajecie zatrudniani na stanowisku, na którym zazwyczaj zatrudniane są osoby po stażu nierobiące specjalizacji.
Wiedz, że istnieje coś takiego, jak RÓWNE TRAKTOWANIE W ZATRUDNIENIU. Jest to jedna z podstawowych zasad stosunku pracy. W związku z decyzją wojewody macie być pracownikami w rozumieniu Kodeksu pracy. Dlatego też przysługują Wam wszystkie uprawnienia, jakie przewiduje Kodeks pracy.
 
W myśl art. 18 (3)a § 1 Kodeksu pracy „Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia…”
Nakaz równego traktowania pracowników odnosi się do wszystkich etapów stosunku pracy, w tym również do nawiązywania stosunku pracy.

Ustawodawca w art. 18 (3) c Kp przewidział, że:

§ 1. Pracownicy mają prawo do jednakowego wynagrodzenia za jednakową pracę lub za pracę o jednakowej wartości.
§ 2. Wynagrodzenie, o którym mowa w § 1, obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, bez względu na ich nazwę i charakter, a także inne świadczenia związane z pracą, przyznawane pracownikom w formie pieniężnej lub w innej formie niż pieniężna.
§ 3. Pracami o jednakowej wartości są prace, których wykonywanie wymaga od pracowników porównywalnych kwalifikacji zawodowych, potwierdzonych dokumentami przewidzianymi w odrębnych przepisach lub praktyką i doświadczeniem zawodowym, a także porównywalnej odpowiedzialności i wysiłku.

ZATEM WASZ „NOWY PRACODAWCA” WINIEN WAM PRZYDZIELIĆ TAKIE SAMO STANOWISKO, JAKIE MAJĄ OSOBY, KTÓRE WYKONUJĄ PRACĘ TAKĄ SAMĄ JAK WASZA.

Jeśli natomiast zaproponowane wynagrodzenie, u nowego pracodawcy jest niższe niż wynagrodzenie, które otrzymaliście w miesiącu poprzedzającym skierowanie, wówczas winniście otrzymać tyle, ile zarobiliście wcześniej.
 
Uwaga!
 
Wynagrodzenie, które bierze się pod uwagę do wyliczenia wynagrodzenia u nowego pracodawcy, należy rozumieć szeroko. Będzie to również Wasz dochód za dyżury, godziny nadliczbowe i inne dodatki o charakterze stałym, które otrzymaliście w miesiącu poprzedzającym skierowanie do nowej pracy.
 
Co jeszcze powinniście otrzymać? 
 
Tzw. zwrot kosztów utrzymania w związku ze skierowaniem do zwalczania epidemii.
 
Zgodnie z art. 47 ust. 11 osobie skierowanej do pracy na podstawie decyzji, przysługuje zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia. Odbywa się to na zasadach określonych w przepisach o ustalaniu oraz wysokości należności przysługującej pracownikom państwowych jednostek z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju. Zwrot kosztów z tytułu zakwaterowania lub wyżywienia nie przysługuje w przypadku zapewnienia w miejscu wykonywania pracy bezpłatnego zakwaterowania lub wyżywienia.

Co jeśli nie powinieneś zostać powołany? 

 

Jeżeli decyzja zostanie wydana wadliwie, a zatem wobec osoby, która z mocy prawa winna być wyłączona spod nakazu pracy przy zwalczaniu epidemii, należy złożyć odwołanie wraz z wnioskiem o wstrzymanie natychmiastowej wykonalności decyzji. Termin na złożenie odwołania wskazany jest w decyzji.
W odwołaniu należy powołać się na jedną lub więcej wskazanych okoliczności, która sprzeciwia się skierowaniu do pracy, np. na fakt posiadania dzieci w określonym wieku lub chorobę przewlekłą. Trzeba również dołączyć kopię dokumentu, który poświadcza istnienie danej okoliczności, np. skrócony odpis aktu urodzenia dziecka, jak również orzeczenie lekarskie o chorobie przewlekłej.

 

Co do zasady, odwołanie winno być złożone w formie pisemnej. Natomiast można je wysłać mailem, gdy zostanie opatrzone podpisem elektronicznym lub podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.
 
W treści odwołania można wyrazić zgodę na doręczanie pism, w tym odpowiedzi na odwołanie, na adres poczty elektronicznej. Trzeba wskazać swój adres poczty elektronicznej.
 
Pamiętaj, o czym pisałyśmy we wcześniejszym poście. Zgodnie z art. 47 ust. 6 Ustawy wniesienie środka odwoławczego nie wstrzymuje wykonania decyzji.

Dlatego też w naszej ocenie, przy jednoczesnym złożeniu odwołania od wadliwie wydanej decyzji, należy skontaktować się ze wskazanym w decyzji podmiotem (np. szpitalem). Następnie poinformować go o tym, iż złożone zostało odwołanie wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania decyzji.

 

Powyższe powinno pozwolić na uniknięcie zarzutu, że nie stawiłeś się w nowym miejscu pracy bez uzasadnionej przyczyny. Warto skontaktować się poprzez drogę telefoniczną. Zapewne będzie to prostsza i szybsza droga. Warto jednak przekazać także taką informację drogą mailową, aby posiadać ewentualne dowody. W sytuacji, gdy bez uprzedniego poinformowania lekarz nie stawi się w wyznaczonym miejscu i czasie, to kierownik podmiotu leczniczego, jak również jednostki organizacyjnej, informuje wojewodę o braku stawiennictwa do pracy przy zwalczaniu epidemii. Wojewoda na podstawie tych informacji może podjąć decyzję o nałożeniu kary administracyjnej.
 
[Podczas trzeciej fali epidemii, a zatem kolejnej fali wydawania decyzji, nie miałyśmy spraw o to, że zostały nałożone kary. Ale to jest tylko nasze doświadczenie i spostrzeżenie].

Jaka kara grozi za niewykonanie decyzji? 

W przypadku niestawienia się do pracy wojewoda może nałożyć karę administracyjną od 5.000 zł do 30.000 zł. Decyzja o nałożeniu kary musi być wydana na piśmie.
Przedmiotowa kara jest nakładana pod rygorem natychmiastowej wykonalności. Wiedz, że wojewoda może ją nałożyć jeszcze przed rozpatrzeniem Twojego odwołania się od decyzji.
Decyzję o nałożeniu kary, również należy wówczas zaskarżyć odwołaniem. Od takiej decyzji należy odwołać się, wnosząc o wstrzymanie jej wykonalności.
 
Pozdrawiamy Was serdecznie! 
FacebookLinkedInEmailPrint

SKIEROWANIE DO PRACY PRZY ZWALCZANIU EPIDEMII DECYZJĄ WOJEWODY

W związku z Waszymi licznymi pytaniami w ww. zakresie ponownie przedstawiamy zbiór najważniejszych informacji.

Podstawy prawne znajdują się w art. 47 Ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U. 2008 Nr 234, poz. 1570).
 
Kto wydaje decyzję? 

– Wojewoda – w stosunku do osoby posiadającej miejsce pobytu lub zatrudniona na terenie danego województwa, w którym ma wykonywać pracę przy zwalczaniu epidemii;

– Minister właściwy do spraw zdrowia – w stosunku do osoby posiadającej miejsce pobytu lub zatrudnionej poza terenem województwa, w którym ma wykonywać pracę przy zwalczaniu epidemii.

W jaki sposób decyzja jest doręczana? 

W każdy możliwy sposób, który zapewnia dotarcie decyzji do adresata.

Decyzje mogą być wydawane USTNIE. Następnie jednak doręczane są na piśmie, po ustaniu przyczyn, które uniemożliwiały doręczenie w ten sposób.
 
Przepisy prawa nie określają wprost, w jaki sposób należy doręczyć przedmiotową decyzję. Dokument może przekazać pracownik organu (wojewody) lub funkcjonariusz służb mundurowych: policjant, żołnierz.
 

W praktyce, doręczeń najczęściej dokonują służby mundurowe. Co do zasady, doręczenie dokonują za pośrednictwem poczty, jednak ze względu na panujący stan epidemii i potrzebę jak najszybszego uzupełnienia braków personelu, decyzje są doręczane osobiście.

 
Osoba, która doręcza decyzję, nie powinna przychodzić z decyzją w godzinach pomiędzy 22:00 a 6:00, chyba że zachodzi sytuacja niecierpiąca zwłoki.
W przypadku, jeśli funkcjonariusz nie zastanie adresata decyzji w domu, może pozostawić dokument dorosłemu domownikowi bądź sąsiadowi, z obowiązkiem doręczenia.

Uwaga! Doręczenie następuje wraz z pozostawieniem decyzji tym osobom.

 

Należy także pamiętać, iż decyzja można doręczyć w pracy lub innym miejscu. Wówczas doręczenie może się odbyć, ale wyłącznie do rąk własnych adresata!

Ważne! Przedmiotowa decyzja obarczona jest skutkiem doręczenia, nawet jeśli adresat odmówi jej przyjęcia.

Wobec powyższego, rekomendujemy odebranie decyzji od funkcjonariusza. Zawiera ona sygnaturę sprawy i informacje na temat podmiotu, z którym należy się skontaktować, gdyż bez tych danych złożenie skutecznego odwołania będzie utrudnione.
 
Co zawiera decyzja?
 
Decyzja powinna zawierać:
– imię i nazwisko oraz numer prawa wykonywania zawodu osoby, do której jest skierowana,
– dane podmiotu leczniczego lub jednostki organizacyjnej, do których następuje skierowanie,
– okres, w którym ma być wykonywana praca,
– pouczenie o prawie odwołania od decyzji ze wskazaniem terminu na odwołanie,
– wskazanie organu, wizerunek orła, podpis wojewody lub osoby działającej z jego upoważnienia wraz z pieczęcią.
 
Zawiera również informację o natychmiastowej wykonalności decyzji.
 
Co istotne, jeśli decyzję dostarczono w formie ustnej, konieczne jest, aby wszystkie ww. dane, były przekazane lekarzowi. Należy o to zadbać, np. dopytać!
 
Decyzja nie wymaga uzasadnienia!
 
W jakim terminie należy stawić się w nowym miejscu pracy? 
 
Przepisy prawa nie stanowią, w jakim terminie (minimalnym bądź maksymalnym) można zobowiązać lekarza do stawienia się w „nowym” miejscu pracy.
Decyzja o skierowaniu do pracy przy zwalczaniu epidemii powinna jednak wprost wskazywać, kiedy przypada pierwszy dzień pracy przy zwalczaniu epidemii.
Jeśli daty nie ma w decyzji, a także nie ma informacji, z kim się w tej kwestii skontaktować, to należy zwrócić się z takim pytaniem do organu, który wydał decyzję. Najlepiej zadzwonić do Urzędu Wojewódzkiego i poprosić o kontakt z wydziałem zdrowia.
 
Można też skontaktować się z podmiotem, do którego następuje skierowanie i zapytać o termin stawienia się w podmiocie. Taką informację należy przekazać na piśmie lub drogą mailową, aby posiadać ewentualny dowód w sprawie.

Co zrobić, gdy jest się chorym?

Gdy w trakcie otrzymania decyzji lub po jej otrzymaniu, przebywasz na zwolnieniu lekarskim, musisz niezwłocznie poinformować o tym fakcie podmiot, w którym masz rozpocząć pracę.
Nawiąż kontakt telefoniczny, a także potwierdź swoją nieobecność, np. mailowo.
 
Jako osoba, która przebywa na zwolnieniu lekarskim nie możesz pracować. Musisz jednak pamiętać, że okresu niezdolności do pracy nie zalicza się do okresu skierowania do pracy przy zwalczaniu epidemii.
 
Dlatego jeśli decyzja zobowiązuje Cię do pracy przez okres trzech miesięcy, to jej czas nie skraca się poprzez to, że przebywałeś na zwolnieniu lekarskim. Trzymiesięczne przebywanie na zwolnieniu lekarskim nie spowoduje, że decyzja wygaśnie…
 
Kto może zostać powołany?
 
– pracownicy podmiotów leczniczych
– osoby, które wykonują zawody medyczne
– osoby, z którymi podpisano umowy na wykonywanie świadczeń zdrowotnych
– inne osoby, jeżeli ich skierowanie jest uzasadnione aktualnymi potrzebami podmiotów kierujących zwalczaniem epidemii
– studenci kierunków przygotowujących do wykonywania zawodu medycznego,
– doktoranci w dziedzinie nauk medycznych i nauk o zdrowiu w dyscyplinach naukowych: nauki medyczne, nauki farmaceutyczne i nauki o zdrowiu
– osoby, które kształcą się w zawodzie medycznym
– osoby, które posiadają wykształcenie w zawodzie medycznym i ukończyły kształcenie w tym zawodzie w okresie ostatnich 5 lat
– ratownicy medyczni.
 
Kto nie może zostać powołany?
 
Nie podlegają skierowaniu do pracy niosącej ryzyko zakażenia przy zwalczaniu epidemii:
– osoby, które nie ukończyły 18 lat bądź ukończyły 60 lat w przypadku kobiet lub 65 lat w przypadku mężczyzn;
– kobiety w ciąży;
– osoby, które samotnie wychowują dziecko w wieku do 18 lat;
– osoby, które wychowują dziecko w wieku do 14 lat.

Nie można powołać żadnego z rodziców, gdy dwoje z nich są lekarzami. Jeśli jeden z rodziców jest lekarzem a drugi nie – nie może zostać powołany żaden z nich.

 
– osoby, które wychowują dziecko z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego;
– osoby, u których orzeczono częściową lub całkowitą niezdolność do pracy;
– inwalidzi i osoby, u których orzeczono choroby przewlekłe, na których przebieg ma wpływ zakażenie lub zachorowanie na chorobę zakaźną będącą przyczyną epidemii lub orzeczona choroba przewlekła ma wpływ na przebieg lub zachorowanie na chorobę zakaźną;
– osoby, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1637), oraz posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej.
 
W przypadku, gdy dziecko w wieku do 18 lat jest wychowywane przez dwoje osób, którym przysługuje władza rodzicielska, do pracy przy zwalczaniu epidemii może zostać skierowana wyłącznie jedna z nich.
 
Czyli jeśli wychowujecie dziecko w wieku 14-18 lat, do pracy może zostać powołany tylko jeden z rodziców.
 
W kolejnym poście/postach opiszemy Wam:
– zasady wynagradzania,
– podstawy zatrudnienia w nowym miejscu pracy,
– czas trwania takiego skierowania,
– kary za niewykonanie decyzji,
– zasady odwoływania się od decyzji.
 
Trzymajcie się dzielnie!
FacebookLinkedInEmailPrint

DODATEK COVIDOWY RAZ JESZCZE!

Zagadnienie to wciąż budzi wątpliwości. Ostatnio tematem nr jeden są pytania o to:

Czy dodatek przysługuje medykom ze Szpitala Narodowego?

Czy dodatek w maksymalnej kwocie 15.000 zł przysługuje na osobę czy na miejsce pracy?
Czyli czy pracując z pacjentami Covid w dwóch miejscach przysługuje dodatek 15.000 zł z jednego miejsca i 15.000 zł z drugiego miejsca?

Dla tych, co nie wytrwają do końca postu:

Medykom ze Szpitala Narodowego należy się dodatek na tych samych zasadach, co medykom spoza tego Szpitala.

I tak, możesz otrzymać dodatek w wysokości, np. 2 x 15.000 zł z dwóch różnych podmiotów leczniczych.

O zasadach przyznania dodatku covid pisałyśmy, m.in. dla Okręgowej Izby Lekarskiej w Warszawie i wydałyśmy w tym zakresie opinię prawną, z którą możecie się zapoznać na stronie:

https://izba-lekarska.pl/monitor-lekarski/dla-kogo-100-dodatku-do-wynagrodzenia/.

Powtórzmy, że w drodze nowelizacji Polecenia Ministra Zdrowia do NFZ – z dnia 01.11.2020 r. – wprowadzono zmiany w zakresie osób uprawnionych do otrzymania dodatku covidowego i jego wysokości. Aktualnie dodatkowe wynagrodzenie przysługuje w wysokości 100% wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej. Maksymalna kwota dodatku nie może być wyższa niż 15.000 zł.

Otrzymują je osoby zatrudnione w szpitalach II i III poziomu zabezpieczenia, które:

  1. wykonując zawód medyczny uczestniczą w udzielaniu świadczeń zdrowotnych, w związku z którymi mają bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2. Czyli lekarzom, którzy pracują w oddziałach „covidowych” i innych oddziałach, w których lekarz ma bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2.
  2. wykonują zawód medyczny w SOR lub izbach przyjęć, zespołach ratownictwa medycznego, w tym lotniczych zespołach ratownictwa. Jeżeli przedmiotowe jednostki są włączone w strukturę szpitala II i III poziomu zabezpieczenia (nie dotyczy zespołów ratownictwa).
  3. wykonują czynności diagnostyki laboratoryjnej w laboratoriach przy szpitalach I, II i III poziomu zabezpieczenia covidowego, z którymi NFZ podpisał umowę na wykonywanie testów w kierunku SARS-CoV-2. Laboratoria te muszą być wpisane na listę opublikowaną na stronie internetowej Ministerstwa Zdrowia pod adresem: https://www.gov.pl/web/zdrowie/lista-laboratoriow-covid

Pamiętajcie, że nie wymaga się ewidencjonowania czasu pracy konkretnego pracownika przy pacjentach z COVID-19. Taki obowiązek nie wynika z polecenia Ministra Zdrowia. Natomiast udzielanie świadczeń medycznych pacjentom z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 nie może być incydentalne. Oznacza to na przykład, że sporadyczne wejście do tzw. strefy brudnej, nie jest podstawą do otrzymania dodatkowego wynagrodzenia.

Wobec powyższego, zupełnie niezrozumiałym jest unikanie wypłaty dodatku medykom ze Szpitala Narodowego,  skoro przeznacza się je wyłącznie dla pacjentów covid+.

Jeśli więc wykonujesz zawód medyczny, uczestniczysz w udzielaniu świadczeń zdrowotnych oraz pozostajesz w bezpośrednim kontakcie z pacjentami z podejrzeniem i zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 – spełniasz wszelkie przesłanki do otrzymania dodatku. 

Odnosząc się natomiast do możliwości otrzymania dodatku w wysokości np. 2 x 15.000 zł z dwóch różnych podmiotów leczniczych, wiedz, że:

Zdarzają się obiegowe opinie, z których wynika, że taki dodatek przysługuje jedynie w jednej maksymalnej wysokości, tj. 15.000 zł. I to pomimo tego, że medyk udziela świadczeń zdrowotnych w więcej niż jednym podmiocie leczniczym.

Sądzimy, że takie stanowisko spowodowane jest faktem, iż polecenie MZ do NFZ, które reguluje tę kwestię, jest napisane dość lakonicznie. Ponadto, sądzi się, że skoro do tej pory wielu z Was nie otrzymało w ogóle dodatku, to tym bardziej „marzeniem ściętej głowy” byłoby otrzymanie dodatku z dwóch źródeł (czyli np. 2 x 15.000 zł).

Przyznacie bowiem, że ciężko jest coś wyinterpretować z polecenia, które brzmi:

Od 1 listopada 2020 roku dodatek został podwojony i wynosi aktualnie 100% wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej. Jednocześnie maksymalna kwota dodatku nie może być wyższa niż 15 tys. zł.

Niemniej, w naszej ocenie, tak sformułowane polecenie nie daje prawa do uznania, że medyk pracujący w dwóch podmiotach leczniczych może otrzymać jeden dodatek w wysokości maksymalnej 15.000 zł.

Wątpliwości w tym zakresie rozwiewa sam NFZ. W odpowiedzi na indywidualne pytania medyków, wskazuje, iż osoba, która wykonuje zawód medyczny, uczestniczy w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w bezpośrednim kontakcie z pacjentami z podejrzeniem i zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 w szpitalach II i III zabezpieczenia w oparciu o umowy zawarte z dwoma różnymi podmiotami leczniczymi, przysługuje jej dodatek, a limit dodatku ulega podwyższeniu.

FacebookLinkedInEmailPrint

KONTAKT

Kancelaria Adwokacko-Radcowska
"Podsiadły-Gęsikowska, Powierża" Sp. p.

ul. Filtrowa 61/3
02-056 Warszawa

+48 22 628 64 94
+48 600 322 901

kancelaria@prawniklekarza.pl

REGON: 369204260 NIP: 7010795766

AEKSANDRA POWIERŻA

+48 604 077 322
aleksandra.powierza@prawniklekarza.pl

KAROLINA PODSIADŁY-GĘSIKOWSKA

+48 735 922 156
karolina.podsiadly@prawniklekarza.pl