Tag: odpowiedzialność Strona 5 z 6

Czy lekarz musi podać pacjentowi swój numer polisy OC?

Ostatnio na pewnym forum toczyła się dyskusja pod wpisem jednego z lekarzy zastanawiającym się czy powinien zgłosić szkodę swojemu ubezpieczycielowi samodzielnie czy też podać numer polisy roszczącemu pacjentowi. Jedni radzili skierować pacjenta bezpośrednio do ubezpieczyciela, inni odradzali podawać numeru swojej polisy i proponowali poinformować ubezpieczyciela. No więc jak to jest? Czy lekarz musi udostępnić żądającemu tego pacjentowi numer polisy? A jeśli nie może lub nie powinien tego zrobić? A może w ogóle nic nie robić i czekać na rozwój wypadków?

Zgodnie z art. 822 § 4 kodeksu cywilnego Uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela. 

Powyższe stanowi podstawę dla dochodzących roszczeń do występowania o numer polisy i nazwę towarzystwa, w którym się ubezpieczyliście. 

Prawo daje bowiem wybór czy roszczenie chcemy skierować bezpośrednio do tego, którego uznajemy za winnego naruszenia czy też do jego ubezpieczyciela. Co więcej, na mocy art. 14 ust 2 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej. Podmiot wykonujący działalność leczniczą, na wniosek pacjenta, udziela niezbędnych informacji na temat zawartych umów ubezpieczenia ( w tym umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej).

Jeśli więc pacjent poprosi Cię o numer polisy, podaj mu go. 

Nie ma co się także obawiać, że podanie numeru polisy będzie stanowiło naruszenie tajemnicy handlowej przedsiębiorstwa definiowanej w art. 11 ust. 4 ustawy z 16 kwietnia 1993 roku o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji czy też przepisów ustawy z dnia 10 maja 2018 roku o ochronie danych osobowych. Jeśli więc pacjent poprosi o numer polisy wskażcie mu ją. Dane te i tak będą dla niego dostępne w przypadku prowadzonego postępowania likwidacyjnego. 

A co jeśli pacjent nie prosi o ten numer, ale składa – ustnie bądź pisemnie – roszczenia? 

Tutaj wybór należy do Ciebie.

Albo poinformuj roszczeniowego pacjenta o Twoim ubezpieczeniu, albo sam przekaż roszczenie bezpośrednio do towarzystwa ubezpieczeń, w którym zawarłeś umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. 

Jeśli zawarłeś umowę dobrowolną, tzw. Ogólne Warunki Umowy z pewnością obligują Cię do powiadomienia ubezpieczyciela o wszystkich przypadkach mogących rodzić Twoją odpowiedzialność cywilną (nie konieczne takich które faktycznie rodzą). 

Wówczas ubezpieczyciel ma 7 dni na wszczęcie postępowania likwidacyjnego i wystąpienia do stron o dokumenty niezbędne w likwidacji szkody. 

Niezależnie od tego czy uznajesz roszczenia pacjenta za zasadne czy też nie, warto, aby Twój ubezpieczyciel wiedział o nich. Chociaż reputacja ubezpieczycieli nie jest zbyt dobra i większość Polaków uważa, że ubezpieczyciele to „krwiopijcy” , nie zapominaj, że decyzję o wyborze ubezpieczyciela podjąłeś sam, właśnie na wypadek ewentualnych roszczeń. 

Wbrew powszechnej opinii ubezpieczyciel Twojej polisy OC ma Cię chronić w przypadku ewentualnej winy i wypłacić należne świadczenia, albo odmówić jej uznania mając ku temu ważkie argumenty. 

Decyzja – niezależnie jaka by ona nie była- nie jest jednak w żadnym stopniu wymierzona w lekarza. Ubezpieczyciel musi ją zająć w oparciu o przepisy prawa, mając świadomość, iż będzie jej potem musiał bronić w ewentualnym przyszłym postępowaniu sądowym. Jeśli bowiem w przypadku odmowy wypłat świadczenia, pacjent Cię pozwie, ubezpieczyciel będzie – po spełnieniu określonych warunków – występował w procesie w charakterze interwenienta ubocznego. Może się również zdarzyć, że pacjent złożył pozew wprost przeciwko ubezpieczycielowi.

FacebookLinkedInEmailPrint

Czy udzielenie przez lekarza pomocy w godzinach pracy poza przychodnią jest równoznaczne z opuszczeniem stanowiska pracy?

Jeszcze niedawno zagadnienia telemedycyny nie znajdowały pełnego uregulowania prawnego. Zmieniło się to na skutek nowelizacji ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia z dnia 09 października 2015 r. Nowelizacja dotyczyła również Ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Zgodnie z art. 2 ust 4 Lekarz, lekarz dentysta może wykonywać czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, także za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. Czynności te związane są z wykonywaniem zawodu lekarza. Wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich. (…) Wykonywanie zawodu lekarza dentysty polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń określonych w ust. 1, w zakresie chorób zębów, jamy ustnej, części twarzowej czaszki oraz okolic przyległych.

Co więcej art. 42 Ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty stanowi obecnie, że Lekarz orzeka o stanie zdrowia określonej osoby po uprzednim, osobistym jej zbadaniu lub zbadaniu jej za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

Z tego sposobu leczenia korzysta coraz więcej – szczególnie prywatnych – placówek medycznych. Przemawiają za tym niewątpliwe zalety tej formy świadczenia usług medycznych- m.in. .

🔹ułatwienie dostępu do specjalistycznej opieki medycznej mieszkańcom mniejszych ośrodków medycznych

🔹szybka diagnoza i pomoc medyczna w ratownictwie

🔹ułatwiony dostęp do pomocy medycznej w poważnych, nagłych przypadkach 

🔹zmniejszone koszty leczenia i opieki zdrowotnej 

🔹oszczędności wynikające z usprawnień administracyjnych

Nie wolno jednak zapominać, że lekarze stosujący rozwiązania telemedycyny ponoszą odpowiedzialność za udzielane w ten sposób świadczenia zdrowotne tak jak w przypadku tradycyjnych świadczeń . Zdarza się że narzucone przez placówkę medyczną limity czasowe na jednego pacjenta mogą powodować pewne niebezpieczeństwo dla pacjentów. Jeśli więc wykonujesz pracę w formie telemedycyny, a w Twojej ocenie czas jaki możesz przeznaczyć na jednego pacjenta jest niewystarczający, dokonaj analizy zapisów wynikających z umowy (regulaminu) jaką Placówka medyczna zawarła z pacjentem pod kątem wymogów narzuconych na Ciebie w zawartej z Tobą umowie. Co więcej, z tzw. ostrożności proponujemy informowanie na piśmie zarząd placówki o trudnościach czy wręcz niemożliwości udzielania porad w ustalonych ramach czasowych. Taka informacja będzie skuteczniejsza jeśli znajdziesz poparcie pozostałych lekarzy. Namawiamy również do bardzo skrupulatnego (ponadprzeciętnego ) prowadzenia dokumentacji medycznej w takich sprawach- w celu obrony swoich interesów – w przypadku ewentualnych roszczeń.

FacebookLinkedInEmailPrint

Telemedycyna a odpowiedzialność lekarza

Jeszcze niedawno zagadnienia telemedycyny nie znajdowały pełnego uregulowania prawnego. Zmieniło się to na skutek nowelizacji ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia z dnia 09 października 2015 r. Nowelizacja dotyczyła również Ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Zgodnie z art. 2 ust 4 Lekarz, lekarz dentysta może wykonywać czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, także za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności. Czynności te związane są z wykonywaniem zawodu lekarza. Wykonywanie zawodu lekarza polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń zdrowotnych, w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, leczeniu i rehabilitacji chorych, udzielaniu porad lekarskich, a także wydawaniu opinii i orzeczeń lekarskich. (…) Wykonywanie zawodu lekarza dentysty polega na udzielaniu przez osobę posiadającą wymagane kwalifikacje, potwierdzone odpowiednimi dokumentami, świadczeń określonych w ust. 1, w zakresie chorób zębów, jamy ustnej, części twarzowej czaszki oraz okolic przyległych.

Co więcej art. 42 Ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty stanowi obecnie, że Lekarz orzeka o stanie zdrowia określonej osoby po uprzednim, osobistym jej zbadaniu lub zbadaniu jej za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.

Z tego sposobu leczenia korzysta coraz więcej – szczególnie prywatnych – placówek medycznych. Przemawiają za tym niewątpliwe zalety tej formy świadczenia usług medycznych- m.in. .

🔹ułatwienie dostępu do specjalistycznej opieki medycznej mieszkańcom mniejszych ośrodków medycznych

🔹szybka diagnoza i pomoc medyczna w ratownictwie

🔹ułatwiony dostęp do pomocy medycznej w poważnych, nagłych przypadkach 

🔹zmniejszone koszty leczenia i opieki zdrowotnej 

🔹oszczędności wynikające z usprawnień administracyjnych

Nie wolno jednak zapominać, że lekarze stosujący rozwiązania telemedycyny ponoszą odpowiedzialność za udzielane w ten sposób świadczenia zdrowotne tak jak w przypadku tradycyjnych świadczeń . Zdarza się że narzucone przez placówkę medyczną limity czasowe na jednego pacjenta mogą powodować pewne niebezpieczeństwo dla pacjentów. Jeśli więc wykonujesz pracę w formie telemedycyny, a w Twojej ocenie czas jaki możesz przeznaczyć na jednego pacjenta jest niewystarczający, dokonaj analizy zapisów wynikających z umowy (regulaminu) jaką Placówka medyczna zawarła z pacjentem pod kątem wymogów narzuconych na Ciebie w zawartej z Tobą umowie. Co więcej, z tzw. ostrożności proponujemy informowanie na piśmie zarząd placówki o trudnościach czy wręcz niemożliwości udzielania porad w ustalonych ramach czasowych. Taka informacja będzie skuteczniejsza jeśli znajdziesz poparcie pozostałych lekarzy. Namawiamy również do bardzo skrupulatnego (ponadprzeciętnego ) prowadzenia dokumentacji medycznej w takich sprawach- w celu obrony swoich interesów – w przypadku ewentualnych roszczeń.

FacebookLinkedInEmailPrint

Odpowiedzialność solidarna w działalności leczniczej

Odpowiedzialność solidarna to odpowiedzialność majątkowa ponoszona przez kilku dłużników. W takiej sytuacji wierzyciel ma mocną pozycję w procesie dochodzenia należności. Może się on bowiem domagać, aby świadczenie zostało spełnione w całości przez jednego dłużnika lub w częściach przez kilku wybranych lub przez wszystkich. Każdy z dłużników solidarnych ponosi ryzyko wykonania całego świadczenia na rzecz wierzyciela. Oczywiście pokrycie wierzytelności przez jednego z dłużników zwalnia pozostałych z zobowiązania. Ci jednak powinni – w ramach roszczenia regresowego – rozliczyć się z tym, który pokrył zobowiązania.

W przypadku działalności leczniczej o solidarności mówimy przy odpowiedzialności cywilnej podmiotu leczniczego i personelu medycznego.

Pacjent, który chce dochodzić roszczeń w związku z tzw. błędem medycznym, może zgłosić roszczenie do:

1. szpitala, 

2. bezpośrednio do leczącego lekarza (lub kilku jeśli leczenie było prowadzone przez więcej niż jednego lekarza), jak również jednocześnie do

3. szpitala i lekarza (lekarzy).

Możliwość ta wynika wprost z art. art. 27 ust 7 Ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (DZ.U.2011.112.654 ze zm.), który stanowi: „Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przy udzielaniu świadczeń w zakresie udzielonego zamówienia ponoszą solidarnie udzielający zamówienia i przyjmujący zamówienie.

Z podmiotem leczniczym solidarną odpowiedzialność za następstwa udzielania świadczeń zdrowotnych albo niezgodną z prawem odmowę ich udzielenia ponoszą:

– lekarz prowadzący indywidualną praktykę lekarską wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem;

– lekarz prowadzący indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem;

– pielęgniarka wykonująca działalność leczniczą jako indywidualną praktykę pielęgniarki wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem;

– pielęgniarka wykonująca działalność leczniczą jako indywidualną specjalistyczną praktykę pielęgniarki wyłącznie w przedsiębiorstwie podmiotu leczniczego na podstawie umowy z tym podmiotem.”

Szczegółowa analiza wymienionych przykładów, pozawala na stwierdzenie, iż nie w każdym przypadku lekarz odpowiada solidarnie ze szpitalem. 

Wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, w której lekarz zatrudniony jest na podstawie umowy o pracę!!!

W takim przypadku wierzytelność musi pokryć podmiot leczniczy, zatrudniający lekarza. Co najwyżej, po zaspokojeniu roszczeń odszkodowawczych, podmiot ten może domagać się od należności, ale ograniczonej do wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia.

FacebookLinkedInEmailPrint

KONTAKT

Kancelaria Adwokacko-Radcowska
"Podsiadły-Gęsikowska, Powierża" Sp. p.

ul. Filtrowa 61/3
02-056 Warszawa

+48 22 628 64 94
+48 600 322 901

kancelaria@prawniklekarza.pl

REGON: 369204260 NIP: 7010795766

AEKSANDRA POWIERŻA

+48 604 077 322
aleksandra.powierza@prawniklekarza.pl

KAROLINA PODSIADŁY-GĘSIKOWSKA

+48 735 922 156
karolina.podsiadly@prawniklekarza.pl