Autor: Karolina Podsiadły Strona 1 z 28

CZY PRZYSŁUGUJE MI ŚREDNIA DYŻUROWA?- Analiza przypadku

Rzecz się zaczyna w roku 2020…

Lekarka jest zatrudniona w oparciu o umowę o pracę. Jak każdy lekarz szpitalny pełni też dyżury.

Zachodzi w ciążę, nie pełni zatem już dyżurów. W okresie wykonywania pracy, lekarka otrzymuje wynagrodzenie zasadnicze, jak i średnią dyżurową.

Z powodów zdrowotnych nie może jednak pracować i przez całą dalszą ciążę przebywa na zwolnieniu lekarskim.

Następnie, po urodzeniu dziecka, w dniach 09.10.2020-07.10.2021 lekarka przebywa na urlopie macierzyńskim i rodzicielskim.

Bezpośrednio po nim (od dnia 08.10.2021) jest na zaległym urlopie wypoczynkowym.

Za zaległy urlop wypoczynkowy lekarka otrzymuje pensję podstawową bez średniej dyżurowej, tzn. do wyliczenia średniej urlopowej nie uwzględniono zmiennych składników wynagrodzenia, czyli dyżurów.

Zadajmy sobie pytanie, CZY W TYM STANIE FAKTYCZNYM, DO WYNAGRODZENIA ZA URLOP WYPOCZYNKOWY WINNA WLICZAĆ SIĘ ŚREDNIA DYŻUROWA?

Tym z Was, które nie mając chęci czytania poniższych wywodów prawnych – a właściwie przepisów- już w tym miejscu powiemy, że lekarka winna otrzymać – poza wynagrodzeniem zasadniczym – także średnią dyżurową na urlopie wypoczynkowym.

Składniki wynagrodzenia jakie podlegają wyłączeniu przy obliczaniu podstawy wymiaru wynagrodzenia urlopowego, enumeratywnie wskazano w §6 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop.

I tak: wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego, zwane dalej „wynagrodzeniem urlopowym”, ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia i innych świadczeń ze stosunku pracy, z wyłączeniem:

1)jednorazowych lub nieperiodycznych wypłat za spełnienie określonego zadania bądź za określone osiągnięcie,

2)wynagrodzenia za czas gotowości do pracy oraz za czas nie zawinionego przez pracownika przestoju,

3)gratyfikacji (nagród) jubileuszowych,

4)wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego, a także za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy,

5)ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy,

6)dodatkowego wynagrodzenia radcy prawnego z tytułu zastępstwa sądowego,

7)wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,

7a) kwoty wyrównania do wynagrodzenia za pracę do wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę,

8)nagród z zakładowego funduszu nagród, dodatkowego wynagrodzenia rocznego, należności przysługujących z tytułu udziału w zysku lub w nadwyżce bilansowej,

9)odpraw emerytalnych lub rentowych albo innych odpraw pieniężnych,

10)wynagrodzenia i odszkodowania przysługującego w razie rozwiązania stosunku pracy

– stosując zasady określone w §7-11.

Zatem, z powyższego nie wynika, iż średnia dyżurowa, która stanowi dodatek wyrównawczy, miałaby zostać wyłączona przy obliczaniu wynagrodzenia urlopowego.

Ponadto, zaznaczyć należy, iż w §8 ust. 1 ww. Rozporządzenia, wskazano: Składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy nie dłuższe niż jeden miesiąc, z wyjątkiem określonych w §7, uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia urlopowego w łącznej wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc rozpoczęcia urlopu.

Jako, że w okresie 3 miesięcy przed rozpoczęciem urlopu wypoczynkowego lekarka przebywała na urlopie rodzicielskim, podczas którego przysługiwał Jej zasiłek macierzyński (obejmujący swoim zakresem średnią dyżurową), znajdzie tutaj §11 ust. 1 przedmiotowego Rozporządzenia, który wskazuje:

„Jeżeli przez cały okres przyjęty do ustalenia podstawy wymiaru, poprzedzający miesiąc wykorzystywania urlopu wypoczynkowego, lub przez okres krótszy, lecz obejmujący pełny miesiąc kalendarzowy lub pełne miesiące kalendarzowe, pracownikowi nie przysługiwało wynagrodzenie określone w §8, przy ustalaniu podstawy wymiaru uwzględnia się najbliższe miesiące, za które pracownikowi przysługiwało takie wynagrodzenie”.

W okresie wykonywania pracy, lekarka otrzymywała wynagrodzenie zasadnicze, jak i średnią dyżurową. Wobec powyższego, w naszej ocenie, oba te składniki wynagrodzenia należy brać za podstawę do obliczenia wynagrodzenia urlopowego.

Aby otrzymać od nas poradę prawną czy też opinię piszcie na nasz adres mailowy kancelaria@prawniklekarza.pl . Messenger nie zawsze jest dobrym źródłem komunikacji z nami w zakresie konkretnej pomocy prawnej.

 

 

FacebookLinkedInEmailPrint

ŚREDNIA DYŻUROWA…

 

Średnia dyżurowa temat powracający, jak bumerang. Można powiedzieć co szpital to obyczaj, jeśli chodzi o zasady jej wypłaty.

Dziś w sposób ogólny przybliżymy Wam ten temat. Zatem uporządkujmy.

 

Czym jest średnia dyżurowa?

Jest to dodatek wyrównawczy do wynagrodzenia przysługujący określonym pracownikom w sytuacji, gdy zostali pozbawieni wyższego wynagrodzenia na skutek przeniesienia do innej pracy czy też niemożliwości wykonywania pewnych czynności.

Dodatek wyrównawczy stanowi różnicę między wynagrodzeniem z okresu poprzedzającego przeniesienie do innej pracy a wynagrodzeniem po przeniesieniu.

Komu przysługuje ten dodatek?

  • pracownicy w ciąży lub karmiącej dziecko piersią
  • pracownikowi, u którego stwierdzono objawy wskazujące na powstawanie choroby zawodowej
  • pracownikowi, który stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

My, w ramach swojej Kancelarii najczęściej spotykamy się z problemem w wyliczeniu czy nawet braku przyznawania dodatku wyrównawczego lekarkom w ciąży w związku z zaprzestaniem pełnienia dyżurów.

Kobiety w ciąży, nie mogą pracować w godzinach nadliczbowych i nocnych. W przypadku zawodu lekarki, co do zasady oznacza to, że nie mogą dyżurować.

Skoro nie dyżurują wówczas nie mogą otrzymać wyższego wynagrodzenia za te dyżury. Stratę tę winien właśnie pokryć dodatek wyrównawczy.

Jak obliczyć średnią dyżurową?

Tak jak wskazałyśmy powyżej, jest to różnica w wynagrodzeniu sprzed dyżurowania i po jego zaprzestaniu. Wydaje się to proste, niemniej w tym momencie pojawia się najwięcej problemów.

Pamiętajcie, że jeśli chodzi o dzisiejsze zagadnienie, to każda sprawa jest indywidulna i nie zawsze – pomimo wydawać by się mogło zbliżonych sytuacji – średnia dyżurowa będzie Wam się należała lub będzie się należała, ale w innej wysokości czy też w innych okresach.

Wydając opinię prawną w tym zakresie, prosimy Was o bardzo dokładne podanie danych pozwalających na zajęcie stanowiska. Istotny jest czas dyżurowania przed zgłoszeniem pracodawcy ciąży, ewentualny okres przebywania na zwolnieniu lekarskim, termin powrotu do pracy po porodzie, czy choćby moment wykorzystania urlopu wypoczynkowego po powrocie z urlopu macierzyńskiego/rodzicielskiego.

W kolejnych wpisach przedstawimy Wam konkretne kejsy i nasze stanowisko w sprawie rozwiązania danego problemu.

 

Aby otrzymać od nas poradę prawną czy też opinię piszcie na nasz adres mailowy kancelaria@prawniklekarza.pl . Messenger nie zawsze jest dobrym źródłem komunikacji z nami w zakresie konkretnej pomocy prawnej.

 

 

 

 

 

 

FacebookLinkedInEmailPrint

UWAGA, MAMY NOWE ZAWODY MEDYCZNE

Dnia 26 marca 2024 r. wchodzi w życie Ustawa o niektórych zawodach medycznych. Akt ten był długo wyczekiwany ze względu na kluczowe regulacje, które wprowadzają warunki i zasady wykonywania zawodów medycznych, dotychczas nieregulowanych wprost przez przepisy.
Zmiany nie dotyczą zawodów takich jak lekarz, lekarz dentysta, diagnosta laboratoryjny, pielęgniarka, ratownik medyczny, farmaceuta, fizjoterapeuta, gdyż podlegają one osobnym, istniejącym już regulacjom.
Do jakich zawodów odnosi się nowa ustawa? 
Otóż są to:
  • asystentka stomatologiczna
  • instruktor terapii uzależnień
  • dietetyk (ale w bardzo ograniczonym zakresie)
  • elektroradiolog
  • higienistka stomatologiczna
  • opiekun medyczny
  • optometrysta
  • ortoptystka
  • podiatra (nie mylimy z pediatrą ) 
  • profilaktyk (ciekawe czy wiecie czym się zajmuje ten tajemniczy z nazwy zawód ?)
  • protetyk słuchu
  • technik farmaceutyczny
  • technik masażysta
  • technik ortopeda
  • technik sterylizacji medycznej
  • terapeuta zajęciowy.
 
Jakie zagadnienia zostały uregulowane w ustawie?
  • Zadania zawodowe osób sprawujących zawody medyczne
  • Niezbędne kwalifikacje
  • Obowiązek ustawicznego kształcenia
  • Stworzenie Centralnego Rejestru zawodów medycznych
  • Warunki odpowiedzialności zawodowej.

 

Ustawa, jako warunki dopuszczenia do wykonywania zawodu medycznego określa:
  • posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych;
  • brak skazania za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe;
  • korzystanie z pełni praw publicznych
  • znajomość języka polskiego w mowie i piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania danego zawodu medycznego (!!!wspaniale, że Ustawa nakazuje znać język polski, niektórzy lekarze cudzoziemcy uzyskując warunkowe prawo wykonywania zawodu w PL nie mają takiego wymogu !!!)
  • odpowiednie wykształcenie określone precyzyjnie w Ustawie
  • wpis do Centralnego Rejestru Osób Uprawnionych do Wykonywania Zawodu Medycznego prowadzonego przez Ministra Zdrowia.
 
Wnioski o wpis, zainteresowane osoby będą mogły składać do Wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania. Zgodnie z komunikatami na stronach Urzędów Wojewódzkich:
  • możliwość składania wniosków istnieje od 26 marca 2024 r.,
  • wnioski powinny być składane do 26 września 2024r.,
  • osoby wykonujące zawód medyczny, będą mogły wykonywać zawód bez wpisu do rejestru TYLKO do 26 marca 2025 r.
 
Opłata od złożenia wniosku będzie wynosić  100zł. W kolejnych wpisach przybliżymy Wam wymogi prawne, jakie stawiane są ww. zawodom.
Poprzeczka postawiona została wysoko.
Stay tuned! 
 
Jeśli potrzebuje porady prawnej w powyższym  lub w innym temacie, napisz do nas na kancelaria@prawniklekarza.pl
 
FacebookLinkedInEmailPrint

O co tyle szumu z ZUSem i receptami pro auctore wystawianych na zwolnieniu lekarskim?

Szczerze??Ciężko aż uwierzyć, że takie przypadki mają miejsce.
 
O czym mowa❓
Otóż zgłaszają się do nas lekarki, którym ZUS kwestionuje zasadność bycia na zwolnieniu lekarskim, gdyż przebywając na nim wystawiły np. sobie receptę….
  • Przypomnijmy – recepta pro auctore jest przywilejem, na który może pozwolić sobie każdy lekarz niezależnie od tego czy jest zatrudniony w podmiocie leczniczym, ma własną praktykę lub już nawet nie praktykuje.
  • Ideą recept pro auctore jest właśnie możliwość przepisania sobie leku np. w sytuacji, gdy jesteśmy chorzy. Co więcej nie powinien budzić wątpliwości fakt, że jak jesteśmy chorzy to również korzystamy ze zwolnienia lekarskiego. To się łączy i jest oczywiste.
  • Lekarz ma bowiem możliwość postawienia sobie diagnozy, wypisania sobie zwolnienia lekarskiego a także, co jest wynikiem poprzednich możliwości wystawienia sobie recepty.
  • Przede wszystkim należy podkreślić, że ZUS nie ma prawa by kwestionować prawidłowość i zasadność wystawionych recept
  • Ma natomiast prawo do badania zasadności korzystania ze świadczeń przysługujących w momencie przebywania na zwolnieniu lekarskim.
  • W przypadku przedmiotowego stanu faktycznego, tj. przepisywania recept pro auctore w trakcie przebywania na zwolnieniu lekarskim, ZUS mógłby zarzucić, że wykorzystujemy zwolnienie lekarskie w sposób niezgodny z celem. Takie bowiem prawo wynika z art. 17 Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.Inna podstawa prawna do kwestionowania zasadności przebywania na zwolnieniu lekarskim niestety nie przychodzi nam do głowy.

 

Ale czy faktycznie można przyjąć, że przepisując sobie recepty pro auctore wykorzystujemy zwolnienie lekarskie w sposób niezgodny z jego celem❓
Wśród orzeczeń sadowych nie znajdziemy takich, które rozstrzygają o przedmiotowym przypadku wprost (może dlatego, że jako lekarze rzadko walczycie o swoje prawa w sądzie, jeśli się mylimy to wybaczcie – takie mamy doświadczenie).
Natomiast dla przykładu poznajcie te, które pokazują, kiedy jednak nie powinniśmy utracić prawa do zasiłku chorobowego:
 
  • Działalność uzasadniona potrzebą środowiskową, społeczną czy publiczną, za którą otrzymuje się wynagrodzenie w okresie orzeczonej niezdolności do pracy, nie jest pracą zarobkową w rozumieniu art. 17 ust. 1 ZasiłkiU. (Wyrok SN z 5.4.2016 r., II UK 171/15)
  • Zasadą jest, że wykonywanie pracy zarobkowej stanowi negatywną przesłankę prawa do zasiłku. Choć przepisy prawa nie określają wyjątków od tej zasady, niemniej w orzecznictwie przyjmuje się, że sporadyczna, wymuszona okolicznościami aktywność zawodowa może usprawiedliwiać zachowanie prawa do zasiłku chorobowego. Są bowiem sytuacje, w których nie można bezwzględnie wymagać od ubezpieczonych, aby ze względu na nieprzewidywalną (z reguły) niezdolność do pracy, całkowicie zaprzestawali wszelkich czynności, przede wszystkim dlatego, że to właśnie oni osobiście prowadzą swoją działalność, co ma przemawiać za możliwością wykonywania sporadycznie czynności o charakterze formalnoprawnym i niezbędnych tak, aby ubezpieczony niezdolny do pracy nie musiał likwidować działalności, zwłaszcza gdy chodzi o czynności, których nikt inny nie może wykonać. W takiej argumentacji dopuszcza się zatem swoisty „stan wyższej konieczności”, którego przepisy nie regulują (przewidują). (Wyrok SN z 15.3.2018 r., I UK 42/17)
  • Wykonywanie czynności mogących przedłużyć okres niezdolności do pracy zawsze stanowi wykorzystywanie zwolnienia niezgodnie z jego celem, którym jest odzyskanie przez ubezpieczonego zdolności do pracy. W jego osiągnięciu przeszkodą może być zarówno wykonywanie pracy zarobkowej (co przesądził ustawodawca), jak i inne zachowania ubezpieczonego utrudniające proces leczenia i rekonwalescencję. Jedynie sporadyczna, incydentalna, wymuszona okolicznościami aktywność zawodowa (np. udział w posiedzeniach rady nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej) może usprawiedliwiać zachowanie prawa do zasiłku chorobowego, a w innych przypadkach za okres orzeczonej niezdolności do pracy, w czasie której ubezpieczony faktycznie wykonuje pracę zarobkową, nie przysługuje mu zasiłek, lecz wynagrodzenie (choć w kilku orzeczeniach zwrócono uwagę, iż utrata prawa do zasiłku chorobowego dotyczy tylko okresu objętego zaświadczeniem, zwolnieniem lekarskim, w którym nastąpiło podjęcie pracy zarobkowej, a nie całego okresu zasiłkowego. (Wyrok SN z 25.4.2013 r., I UK 606/12)
  • I na dokładkę, jeszcze coś z doktryny: „Dopuszcza się wykonywanie przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą w okresie orzeczonej niezdolności do pracy czynności formalnoprawnych związanych z posiadaniem przez nią statusu pracodawcy, np. podpisywanie dokumentów płacowych itp”. (R. Sadlik, Działalność gospodarcza podczas zwolnienia przyczyną utraty zasiłku, Sł.Prac. 2012, Nr 1, s. 15.) 

 

Czy po zapoznaniu się z treścią tych orzeczeń powinniśmy mieć obawy o kwestionowanie naszej zasadności przebywania na zwolnieniu lekarskim tylko dlatego, że przepisaliśmy sobie receptę pro auctore?
 
Absolutnie nie powinniśmy.
 
Nie wiemy w jaki sposób można przyjąć, że przepisanie sobie recepty, ba nawet i kilku recept w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim może być postrzegane jako wykorzystywanie zwolnienia lekarskiego w sposób niezgodny z celem.\
 
Gdybyście potrzebowały/potrzebowali pomocy w tym zakresie, to wiecie, gdzie nas znaleźć.  Zapraszamy.
 
 
FacebookLinkedInEmailPrint

Strona 1 z 28

KONTAKT

Kancelaria Adwokacko-Radcowska
"Podsiadły-Gęsikowska, Powierża" Sp. p.

ul. Filtrowa 61/3
02-056 Warszawa

+48 22 628 64 94
+48 600 322 901

kancelaria@prawniklekarza.pl

REGON: 369204260 NIP: 7010795766

AEKSANDRA POWIERŻA

+48 604 077 322
aleksandra.powierza@prawniklekarza.pl

KAROLINA PODSIADŁY-GĘSIKOWSKA

+48 735 922 156
karolina.podsiadly@prawniklekarza.pl