Tag: prawa lekarza Strona 5 z 12

COVID-19 a planowane nowości prawne

COVID-19 - planowane nowości prawne
Zapraszamy do lektury dzisiejszego artykułu, w którym przyjrzymy się kwestii jaką jest COVID-19 a planowane nowości prawne.
Jak wiecie, procedowana jest ustawa o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID-19. Jakie nowości prawne planuje ustawodawca w związku z przeciwdziałaniem COVID-19?
 
Zapraszamy do zapoznania się z poniższym artykułem.

COVID-19 – planowane nowości prawne

 
Cudzoziemcy niebędący obywatelami państwa członkowskiego Unii Europejskiej mogą otrzymać zgodę na:
  • wykonywanie zawodu lekarza oraz
  • otrzymać prawo wykonywania zawodu lekarza albo
  • prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty na określony zakres czynności zawodowych, czas i miejsce zatrudnienia w podmiocie wykonującym działalność leczniczą.

 

Zgody tej udziela się oczywiście po spełnieniu określonych w ustawie przesłanek. Zakres wykonywania prawa zawodu lekarza cudzoziemca można porównać więc lekarza stażysty. Dysponują oni pełnym prawem do wykonywania zawodu jedynie w podmiocie leczniczym, w którym mają podpisaną umowę.

Zmiany, co do osób których nie można skierować do pracy przy zwalczaniu epidemii

  • Wydłużono wiek mężczyzn do 65 lat – zatem będzie możliwe skierowanie do pracy np. 62- letniego lekarza.
  • W przypadku gdy dziecko w wieku do 18 lat jest wychowywane przez dwoje osób, którym przysługuje władza rodzicielska, do pracy przy zwalczaniu epidemii może zostać skierowana wyłącznie jedna z nich.
  • Usunięto przepis mówiący o tym, że do zwalczania epidemii nie mogą być kierowane osoby wychowujące dziecko w wieku do 14 lat. Czyli aktualnie jeśli jest dwóch rodziców medyków i mają małe dziecko/dzieci to jeden z nich może zostać skierowany do pracy przy zwalczaniu epidemii.

COVID-19 – planowane nowości prawne. Kto może udzielać świadczeń zdrowotnych?

 
Udział w udzielaniu świadczeń zdrowotnych w związku z ogłoszeniem stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii przez:
  • studentów kierunków przygotowujących do wykonywania zawodu medycznego,
  • doktorantów w dziedzinie nauk medycznych i nauk o zdrowiu w dyscyplinach naukowych: nauki medyczne, nauki farmaceutyczne i nauki o zdrowiu,
  • osób kształcących się w zawodzie medycznym,
  • osób posiadających wykształcenie w zawodzie medycznym, które ukończyły kształcenie w tym zawodzie w okresie ostatnich 5 lat,
  • ratowników, o których mowa w art. 13 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
Powyższe osoby można skierować do pracy przy zwalczaniu epidemii na podstawie decyzji Wojewody.
 
Bez tego przepisu, Wojewoda również mógł skierować ww. osoby do pracy przy zwalczaniu epidemii. Natomiast teraz ma możliwość skierowania tych osób do pracy przy zwalczaniu epidemii w postaci udzielania świadczeń zdrowotnych.
Wymienione osoby biorą udział w udzielaniu świadczeń zdrowotnych pod bezpośrednim nadzorem osoby wykonującej zawód medyczny właściwej ze względu na rodzaj świadczenia.
 
Wasze zadania, mają być dostosowane do poziomu Waszej wiedzy i umiejętności.
Okres pracy przy zwalczaniu epidemii studentów, doktorantów oraz osób kształcących się w zawodzie medycznym, jest zaliczany na poczet odbycia odpowiedniej części zajęć lub grup zajęć kształtujących umiejętności praktyczne. W tym zajęć praktycznych i praktyk zawodowych.

Wynagrodzenie za skierowanie do pracy 

 
Osobie skierowanej do pracy na podstawie decyzji Wojewody (czyli również studentom, doktorantom i innym osobom wymienionym powyżej), przysługuje wynagrodzenie zasadnicze w wysokości nie niższej niż 200 % przeciętnego wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego na danym stanowisku pracy w zakładzie wskazanym w tej decyzji lub w innym podobnym zakładzie, jeżeli w zakładzie wskazanym nie ma takiego stanowiska.
 
Wynagrodzenie nie może być niższe niż wynagrodzenie, które osoba skierowana do pracy przy zwalczaniu epidemii otrzymała w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym wydana została decyzja o skierowaniu jej do pracy przy zwalczaniu epidemii.
 
Ale uwaga!
Dotyczy to tylko osób, które zostaną skierowane do pracy przy zwalczaniu epidemii decyzją Wojewody. Nie dotyczy to osób, które pracują już przy zwalczaniu epidemii w swoim zakładzie leczniczym lub będą pracowały np. Na skutek delegowania przez pracodawcę.
 
Ponadto, podstawa 200% brana jest do wyliczenia jedynie z wynagrodzenia zasadniczego, nie brane są pod uwagę dodatki czy premie.

Zasiłek chorobowy dla osób na kwarantannie

 
Powrócił zasiłek chorobowy w wysokości 100% podstawy wymiaru składki. Przewidziano go dla osób podlegających obowiązkowej kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych, wynikających z pozostawania w styczności z osobami chorymi z powodu COVID-19 w związku wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w podmiocie leczniczym oraz w czasie niezdolności do pracy z powodu COVID-19 powstałej w związku wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w podmiocie leczniczym.
 
Uwaga, przepis ten wszedłby w życie z datą wsteczną tj. od dnia 5 września 2020.

Odpowiedzialność karna

Coś na co czekaliście, a właściwie namiastka Waszych oczekiwań.
Jesteście zwolnieni z odpowiedzialności karnej przewidzianej w artykule:
  • 155 kk (nieumyślne spowodowanie śmierci),
  • 156 § 2 kk (nieumyślne spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu),
  • 157 § 3 kk (nieumyślne spowodowanie średniego i lekkiego uszczerbku na zdrowiu,
  • 160 § 3 kk (nieumyślne narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu), 

jeśli w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, udzielając świadczeń zdrowotnych i działając w szczególnych okolicznościach dopuścilibyście się czynu zabronionego. Chyba, że spowodowany skutek był wynikiem rażącego niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach.

Przepisy nie przewidują zwolnienia Was od innego rodzaju odpowiedzialności poza karną. Czyli nadal będziecie ponosić odpowiedzialność cywilną lub zawodową za ewentualne błędy medyczne powstałe wskutek udzielania świadczeń zdrowotnych związanych z COVID-19.
 
Dodatkowo zwracamy uwagę, na niebezpieczne uzasadnienie do projektu ustawy wprowadzającej zmiany. Czytamy w nim, że powinno następować wyłączenie odpowiedzialności karnej za określone czyny, popełniane przez osoby wykonujące zawód medyczny. Gdy podejmuje się działania lecznicze w celu zwalczania epidemii COVID- 19. Na przykład w sytuacji realizacji świadczeń przez osoby, które w warunkach nieepidemicznych nie udzielałyby tych świadczeń. Vide udzielanie świadczeń przez lekarzy w trakcie specjalizacji, czy lekarzy specjalistów w innych niż posiadana przez nich specjalizacja.
 
  • Czy to oznacza, że specjaliści epidemiolodzy odpowiedzialność będą jednak ponosić?
  • A czy lekarzem, który w warunkach nieepidemicznych nie udzielałby świadczeń podejmowanych w celu zwalczania epidemii COVID-19 jest lekarz POZ, pediatra, internista czy już nie?
Uważamy, że przepis ten będzie budził duże wątpliwości interpretacyjne.
 
To takie krótkie podsumowanie niektórych zmian. Jeśli ustawa w ww. kształcie wejdzie w życie będziemy ją omawiać szczegółowo.

 

FacebookLinkedInEmailPrint

O POSTĘPOWANIU STWIERDZAJĄCYM CZY LEKARZ JEST NIEZDOLNY DO WYKONYWANIA ZAWODU Z POWODU STANU ZDROWIA

Zawsze powtarzamy, że lekarze są jedną z najbardziej dotkliwie obarczanych możliwością pociągnięcia do odpowiedzialności grup zawodowych. Możecie przykładowo odpowiadać karnie, cywilnie, zawodowo, porządkowo, możecie również stanąć przed komisją ds. orzekania o niezdolności do wykonywania zawodu bądź ograniczeniu w wykonywaniu określonych czynności medycznych. Można pokusić się o stwierdzenie, że od wyników badania przed komisją zależy Wasza przyszłość. Wasze zawodowe być albo nie być.

Zgodnie z art. 12 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty okręgowa rada lekarska po powzięciu informacji, że stan zdrowia danego lekarza może nie pozwalać na dalsze wykonywanie zawodu ma możliwość powołania komisji orzekającej o niezdolności do wykonywania zawodu bądź ograniczeniu w wykonywaniu określonych czynności medycznych.

Komisja ta ma na celu ustalenie – na podstawie zgromadzonej dokumentacji medycznej i badaniu lekarza – czy lekarz może nadal wykonywać zawód, a jeśli nie to w jakim zakresie.

Aby powołać taką komisję okręgowa rada lekarska musi stwierdzić, że istnieje uzasadnione podejrzenie, co do zdolności lekarza do wykonywania zawodu. Zatem nie każde zawiadomienie obliguje okręgową radę lekarską do wszczęcia takiego postępowania, a tylko takie, które rodzi uzasadnione obawy, co do zdolności lekarza do powyższego.

W jaki jednak sposób okręgowa rada lekarska ma ustalić, że podejrzenie jest uzasadnione? Tego przepisy już nie regulują.

W takim przypadku należy kierować się zdrowym rozsądkiem. Przede wszystkim – tutaj nie ma żadnych wątpliwości w doktrynie – należy kierować się dobrem potencjalnych pacjentów danego lekarza. Z drugiej strony nie można zapominać, że powołanie komisji, a tym samym uznanie, że istnieje uzasadnione podejrzenie, co do stanu zdrowia lekarza i jego dalszych zdolności do leczenia może już na tym etapie negatywnie odbić się na lekarzu – pomimo tego, że postępowanie jest poufne.

Nietrudno się bowiem domyślić, że np. jeśli komisja wnosi o udostępnienie dokumentacji medycznej danego lekarza (a ma do tego prawo), to czyni to w celu ustalenia, czy lekarz ten nadal „nadaje się” do wykonywania zawodu.

Po powołaniu komisji okręgowa rada lekarska niezwłocznie powiadamia o tym lekarza, którego postępowanie dotyczy. Obowiązek ten wynika wprost z Rozporządzenia Ministra Zdrowia wydanego na podstawie art. 12 komentowanego przepisu ustawy. Zainteresowany lekarz jest uprawniony do uczestnictwa w posiedzeniu okręgowej rady lekarskiej w czasie rozpatrywania jego sprawy. Jeśli zatem lekarz nie został prawidłowo powiadomiony o toczącym się postępowaniu pozostaje mu zaskarżenie wydanej uchwały.

Warto również zaznaczyć, że pomimo tego, że lekarze mają prawo do złożenia wyjaśnień, to często zdarza się, że niestety nie są one brane pod uwagę. Nie są nawet zapisywane w protokole. Dlatego też warto dbać o to, aby mieć możliwość dokładnego zapoznania się z informacjami zawartymi w tym dokumencie i wnosić o dołączenie ich do akt sprawy.

Niestety, jeśli lekarz nie bierze czynnego udziału w toczącym się postępowaniu wówczas okręgowa rada lekarska ma prawo do podjęcia niekorzystnej dla lekarza uchwały. Z komentowanego przepisu  wynika, że lekarz ma obowiązek stawić się przed komisją i poddać się niezbędnym badaniom.

Lekarz, w stosunku do którego podjęto uchwałę o zawieszeniu prawa wykonywania zawodu lub ograniczeniu wykonywania określonych czynności medycznych, ma prawo wystąpić do okręgowej rady lekarskiej o uchylenie uchwały, jeżeli ustaną przyczyny zawieszenia lub ograniczenia. Nie może to jednak wystąpić  nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od podjęcia uchwały okręgowej rady lekarskiej.

Czy taka „ kontrola” lekarzy w ogóle jest potrzebna?

Uważamy, że tak. Przede wszystkim ma ona na celu ochronę pacjenta przed działaniami lekarzy, którzy z jakichś powodów nie powinni już leczyć czy też wykonywać poszczególnych czynności zawodowych. Jest on również spójny z etyką zawodu lekarza i maksymą „primum non nocere”.

Niemniej prowadzone postępowania muszą odbywać się w sposób bardzo rzetelny. Należy mieć na uwadze, że od wyników komisji zależy przyszłość lekarza, który wiele poświęcił, aby nim zostać. Czy podejmowane uchwały są zasadne?

Z doświadczenia naszej kancelarii wynika, że największe problemy pojawiają się na etapie działania nie tyle okręgowej rady lekarskiej a powołanej komisji.

Spowodowane jest to najczęściej faktem, iż lekarze zasiadający w komisji  z zasady nie są prawnikami, a również prawo, poza – co oczywiste- medycyną, wyznacza ramy ich działania.

Przykładowo jednym z błędów proceduralnych popełnianych przez komisje lekarskie jest przeprowadzenie badania lekarza (które jest podstawą orzeczenia komisji), bez udziału wszystkich jej członków. A tylko w kolegium, poszczególni członkowie komisji mogą mieć pełną ocenę stanu zdrowia badanego lekarza.

W mniejszych Izbach zdarza się również, że członkiem komisji jest lekarz, który wcześniej prowadził leczenie danego lekarza. Czy jest to sprawiedliwe? Niekoniecznie, dlatego też istnieje możliwość złożenia wniosku o wyłączenia takiego lekarza z komisji.

Czy w małej Izbie „uda się” powołać na jego miejsce innego lekarza o danej specjalizacji? Ciężka sprawa.

Zwracamy również uwagę, iż np. jeśli lekarz jest uzależniony od środków odurzających czy alkoholu i z tego powodu zostało wszczęte postępowanie to sam ten fakt nie może stanowić o jego niezdolności do wykonywania zawodu. O tym komisjom lekarskim również zdarza się zapomnieć. Pomiędzy przykładowym uzależnieniem od alkoholu a niezdolnością do wykonywania zawodu musi zachodzić związek przyczynowo skutkowy. Alkoholikiem jest się całe życie, czy to jednak oznacza, że alkoholik niepijący nie może wykonywać zawodu lekarza?

Niestety z przykrością musimy stwierdzić, że zarówno lekarze będący członkami komisji jak i lekarze, których postępowanie dotyczy nie do końca znają swoje prawa i obowiązki (jesteście przecież lekarzami a nie prawnikami), co powoduje że orzeczenia a w konsekwencji uchwały okręgowych rad lekarskich wydawane z pogwałceniem prawa, a lekarze których postępowanie dotyczy pomimo tego, że czują się nie winni nie potrafią tego udowodnić.

 

Nasz dzisiejszy wpis jest wynikiem ciekawego artykułu, który w zeszłym tygodniu ukazał się  na łamach w Gazety Prawnej.

Dzięki zaproszeniu Autorek artykułu tj. Agaty Szczepańskiej i Bożeny Ławnickiej miałyśmy przyjemność zabrania głosu w sprawie zasadności wszczynania przez okręgowe rady lekarskie postępowań w ww. sytuacji. 

Link do artykułu znajduje się tutaj.

https://serwisy.gazetaprawna.pl/zdrowie/artykuly/1486400,szpital-praca-lekarza-ocena-psychiatryczna-diagnoza-lekarska-moze-zdyskredytowac.html   

 

FacebookLinkedInEmailPrint

JAK SOBIE RADZIĆ Z HEJTEM? ( NIE TYLKO W CZASIE PANDEMII)

Media codziennie donoszą, że skończyły się oklaski dla medyków, a zaczął hejt, a tym ten internetowy. W ostatnim czasie jednym z najbardziej przykrych przejawów tego, do czego może doprowadzić hejt w internecie, była samobójcza śmierć jednego z lekarzy☹. Do nas do Kancelarii również zgłaszają się lekarze, którzy zaczynają mieć coraz większe problemy z hejterami w sieci.

Co można zrobić w takiej sytuacji?

Pierwsza rada:

NIE WDAWAJ SIĘ W POLEMIKĘ.

Oczywiście rozumiemy, że chcesz chronić swoje dobre imię i walczyć z niesprawiedliwością, ale nie tędy droga. Doświadczenia pokazują, że jakakolwiek forma publicznego wyjaśniania  czy prostowania przynosi odwrotny skutek. Treści dodawane przez hejterów nie są podparte żadną  wartością merytoryczną i w większości nie są prawdziwe. Nie ma więc sensu tłumaczenie się i udowodnianie, że nie jesteś wielbłądem. W tym przypadku hasło „nie karm trolla” jest jak najbardziej słuszne.

Nie oznacza to, że musisz pozostawać bierny.

ZGŁOŚ HEJTERSKI WPIS ADMINISTRATOROWI STRONY

Dużo lepszym rozwiązaniem jest zgłoszenie hejterskiego wpisu administratorowi portalu lub grupy, na której umieszczony jest wpis. Administrator może a nawet powinien usunąć komentarz, czy w określonych przypadkach zablokować konto danego użytkownika, ponosi on bowiem prawną odpowiedzialność za teksty umieszczone przez członków grupy lub portalu. Musi mieć jednak świadomość istnienia wpisów naruszających przepisy prawa.

Innymi słowy, tylko brak wiedzy o treści udostępnionych informacji jest zasadniczym warunkiem uchylenia odpowiedzialności tych podmiotów.

Warunek ten skonkretyzowany został w art. 14 ust. 1 Ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną, który stanowi, że nie ponosi odpowiedzialności za przechowywane dane ten, kto udostępniając zasoby systemu teleinformatycznego w celu przechowywania danych przez usługobiorcę nie wie o bezprawnym charakterze danych lub związanej z nimi działalności, a w razie otrzymania urzędowego zawiadomienia lub uzyskania wiarygodnej wiadomości o bezprawnym charakterze danych lub związanej z nimi działalności niezwłocznie uniemożliwi dostęp do tych danych.

Tym samym gdy powiadomisz administratora o bezprawnym charakterze udostępnionych za jego pośrednictwem wpisach, a on nic z tą wiadomością nie zrobi będzie mógł ponosi z tego tytułu odpowiedzialność. Tym bardziej, że w przypadku administratora można mówić o odpowiedzialności za społeczny skutek takiego działania w przestrzeni publicznej.

Warto żebyś wiedział, że odpowiedzialność administratora jest odrębna i niezależna od odpowiedzialności osób, które swoimi wpisami naruszają dobra osobiste.

WEZWIJ HEJTERA  BEZPOŚREDNIO DO USUNIĘCIA NARUSZEŃ

Hejterskie komentarze z dużym prawdopodobieństwem  naruszają Twoje dobra osobiste. Zgodnie z art. 24 § 1 k.c. osoba, której dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem może żądać zaniechania tego działania, chyba, że nie jest ono bezprawne a w razie naruszenia dobra może także żądać żeby osoba, która dopuściła się naruszenia dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności żeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie.

Na zasadach przewidzianych w kodeksie cywilnym możesz także żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny. Możesz więc w swoim wezwaniu dodatkowo składać roszczenia finansowe.

ZŁÓŻ ZAWIADOMIENIE O MOŻLIWOŚCI POPEŁNIENIA PRZESTĘPSTWA.

Oczywiście każdy ma prawo do krytycznej oceny, ale prawo do „krytyki” nie może być utożsamiane z prawem do „zniesławiania”, które powoduje poniżenie w opinii publicznej lub narażenia na utratę zaufania skutkującego podważeniem jego kompetencji.

Zdecydowanie można więc  powiedzieć, że zamieszczanie niezgodnych w prawdą wpisów i bijąca z nich agresja wypełniają znamiona przestępstwa określonego w art. 212 kk, który stanowi:

  • 1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.
  • 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Jeśli więc czujesz się zniesławiony, zgłoś sprawę do organów ścigania.

Medycy byli zawsze narażeni na hejt. Niestety wraz z przedłużającymi się obostrzeniami i zamknięciem w domach w niektórych rodzą się najgorsze instynkty, które prowadzą do coraz bardziej niewybrednych wpisów.

Nie pozostawaj bierny i broń swojego dobrego imienia.

FacebookLinkedInEmailPrint

ZAKAZ PRACY W KILKU MIEJSCACH – nowe rozporządzenie

Nieco ponad miesiąc temu odpowiadałyśmy na pytanie czy pracodawca może zakazać lekarzowi pracy w kilku miejscach. Więcej na ten temat przeczytacie  TUTAJ

Od kilkunastu dni prosicie nas o komentarze do procedowanego Rozporządzenia w sprawie standardów w zakresie ograniczeń przy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej pacjentom innym niż z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 przez osoby wykonujące zawód medyczny mające bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem lub zakażeniem tym wirusem.

Nasza odpowiedź zawsze była taka sama, jak wejdzie w życie to skomentujemy, bo do tego czasu kształt procedowanych przepisów może się zmienić.

Dzisiaj rozporządzenie weszło w życie.

Miałyśmy rację.

W Rozporządzeniu nie ma mowy o rekompensacie dla lekarzy, którzy zostaną zobowiązani do pracy w jednym miejscu (tak szumnie zapowiadanej)…

Nieprawdopodobne są działania rządu.

Pozwólcie, że tym razem tego nie skomentujemy. Brak jest nam po prostu słów, by określić styl, sposób i cel jego działania.

Przechodząc natomiast do meritum.

Rozporządzenie traktuje o tym, że:
📍 osoby wykonujące zawód medyczny, w podmiocie wykonującym działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne: wyłącznie w związku z przeciwdziałaniem COVID-19 lub w którego wyodrębnionej komórce organizacyjnej są udzielane świadczenia opieki zdrowotnej wyłącznie w związku z przeciwdziałaniem COVID-19 i
📍 które mają bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, w tym uczestniczą w ich transporcie
nie mogą uczestniczyć w udzielaniu świadczeń zdrowotnych pacjentom innym niż z podejrzeniem lub zakażeniem wirusem SARS-CoV-2, chyba, że udzielając tych świadczeń nie mają bezpośredniego kontaktu z tymi pacjentami.

Pozwólcie, że teraz zacytujemy Wam fragmenty Konstytucji

Art. 31. Stanowi o zasadach ogólnych Wolności, praw i obowiązków człowieka i obywatela:

„1. Wolność człowieka podlega ochronie prawnej.
2. Każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. Nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.
3. Ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.”

Art. 65. Traktuje natomiast o wolnościach i prawach ekonomicznych:

„1. Każdemu zapewnia się wolnoś1ć wyboru i wykonywania zawodu oraz wyboru miejsca pracy. Wyjątki określa ustawa.”

Podsumowując wybór miejsca pracy jest wolnością człowieka, która może być ograniczona tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy jest to konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób.

Wasza wolność dotycząca wyboru miejsca pracy nie wynika z ustawy… ograniczona została rozporządzeniem.

Problem polega jednak na tym, że dopóki nie zostanie zakwestionowana niekonstytucyjność tych przepisów, co może uczynić Trybunał Konstytucyjny dopóty przepisy te mają moc prawną…

Czy to oznacza, że faktycznie możecie zostać pozbawieni ot tak sobie dodatkowego źródła dochodu z innych miejsc pracy

Niekoniecznie, choć proces ten nie będzie szybki i łatwy.

Mamy w naszym porządku prawnym – dokładnie w kodeksie cywilnym art. 417(1), który w paragrafie 1 stanowi, że „Jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie aktu normatywnego, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu niezgodności tego aktu z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą”.

Zatem, jeśli przepisy ograniczające wolność wyboru miejsca pracy zostaną uznane przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodne z Konstytucją ( jako adwokat i radca prawny musimy wierzyć, że do tego dojdzie😕), wówczas jak najbardziej macie podstawy do tego, aby żądać od Państwa odszkodowania za utracone dochody.
Zatem w przyszłości możecie dochodzić tego czego nie zarobiliście na skutek niemożliwości wykonywania pracy w innych miejscach.

Wiemy, to mało pocieszające.

Jak wygląda procedura związana z zobowiązaniem Was do powstrzymania się od pracy w innych miejscach

Otóż kierownik opisanego powyżej podmiotu leczniczego, informuje Was na piśmie o objęciu takim ograniczeniem.
W informacji określa się dzień początkowy oraz końcowy ograniczenia.
W przypadku, gdy nie ma możliwości określenia dnia końcowego objęcia ograniczeniem, ograniczenie obowiązuje do dnia jego odwołania przez kierownika podmiotu leczniczego, nie dłużej jednak niż do dnia zakończenia obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2. I
Przekazanie informacji o objęciu ograniczeniem potwierdzacie pisemnie.

W przypadku braku możliwości uzyskania podpisu dokonuje się adnotacji o przekazaniu informacji o objęciu ograniczeniem przez kierownika podmiotu leczniczego, lub osobę przez niego upoważnioną wraz z podaniem informacji o przyczynie niemożności uzyskania podpisu oraz wskazaniem daty doręczenia.

W przypadku gdy informację o objęciu ograniczeniem dostarczono w terminie późniejszym niż określony w tej informacji jako dzień początkowy, ograniczenie obowiązuje od dnia powiadomienia osoby objętej ograniczeniem.
Osoba objęta ograniczeniem dokonuje adnotacji o terminie otrzymania informacji w obecności osoby przekazującej.

Ale uwaga, w przypadkach uzasadnionych koniecznością zapewnienia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej wojewoda albo dyrektor oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia mogą, na wniosek kierownika podmiotu leczniczego, wyrazić zgodę na udzielanie świadczeń zdrowotnych przez osoby wykonujące zawód medyczny mimo objęcia ich ograniczeniem.

Jeśli ograniczenie dotyczy miejsca pracy w, którym jesteście zatrudnieni w oparciu o umowę o pracę Wasz pracodawca, udziela Wam na wasz wniosek urlopu bezpłatnego na okres wskazany w informacji o ograniczeniu pracy.

I tyle nasi medycy, nasi bohaterowie…

EDIT:
Drodzy Czytelnicy, przekazujemy informację, która Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza otrzymała z Ministerstwa Zdrowia. MZ przekazało NFZ polecenie, z którego wynika, że lekarzom, których zakaz pracy w innych miejscach pozbawił dotychczasowych dochodów z innych miejsc pracy, będą przysługiwały świadczenia w wysokości 80% utraconej kwoty, ale nie więcej niż 10 000,00 zł. W przypadku, gdy lekarz nigdzie nie pracował i obejmie Go zakaz, to w podstawowym miejscu otrzyma 150% wynagrodzenia. I teraz nasza uwaga- nie pytajcie nas kto, kiedy, w jaki sposób i na jakich zasadach będzie wypłacał te świadczenia, ponieważ nie ma przepisów, które regulowałaby te kwestie ( nie ma ich przynajmniej w dostępnych publikacjach, źródłach). Uważamy, że powinno wynikać to wprost z aktu, który ograniczył Wasza wolność. Dziwi fakt, ze szczegółowo uregulowany jest tryb przekazywania Wam informacji o ograniczeniu ale nie ma słowa o rekompensacie..

10 608

Liczba odbiorców
1582

Aktywność
FacebookLinkedInEmailPrint

KONTAKT

Kancelaria Adwokacko-Radcowska
"Podsiadły-Gęsikowska, Powierża" Sp. p.

ul. Filtrowa 61/3
02-056 Warszawa

+48 22 628 64 94
+48 600 322 901

kancelaria@prawniklekarza.pl

REGON: 369204260 NIP: 7010795766

AEKSANDRA POWIERŻA

+48 604 077 322
aleksandra.powierza@prawniklekarza.pl

KAROLINA PODSIADŁY-GĘSIKOWSKA

+48 735 922 156
karolina.podsiadly@prawniklekarza.pl