Strona 20 z 52

Dodatek covidowy – nowe zasady rozliczania.

Czy wiedziałeś, że od 1 listopada 2021 roku personel medyczny obowiązują nowe zasady rozliczania dodatków covidowych?

Zapewne Was to nie dziwi – wszyscy już przywykliśmy do nieustannych zmian prawnych związanych z obecną sytuacją epidemiczną. A więc na jakich zasadach ma polegać wypłacanie wynagrodzenia covidowego? Zgodnie z komunikatem NFZ dodatkowe wynagrodzenie rozliczane będzie za każdą godzinę opieki nad pacjentem z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2.

NFZ przekonuje nas, że rozwiązanie to pozwala na precyzyjniejsze określenie reguł przyznawania dodatku. W teorii ma to ułatwić placówkom medycznym wskazanie osób, które powinny taki dodatek otrzymać, a co ważniejsze ma umożliwić indywidualne określenie jego wysokości.

Kto jest uprawniony do otrzymania takiego świadczenia?

  •  osoby wykonujące zawód medyczny,
  •  osoby uczestniczące w udzielaniu świadczeń zdrowotnych i mające bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2,
  • osoby pracujące na oddziałach, w których placówka medyczna zapewnia łóżka dla pacjentów z podejrzeniem oraz z potwierdzonym zakażeniem SARS-CoV-2 (tzw. II poziom zabezpieczenia covidowego).

Jaka jest wysokość dodatku?

  • wynosi 100% wynagrodzenia, które wynika z umowy o pracę lub z umowy cywilnoprawnej, należnego za każdą godzinę pracy.
  • maksymalna miesięczna kwota dodatku nie może przekroczyć 15 tys. zł.

W jakim terminie możemy się spodziewać wypłaty dodatku?

Co do zasady NFZ ma wypłacić placówkom należne środki w terminie 3 dni, oczywiście pod warunkiem, że wszystkie formalności się zgadzają.

O czym jeszcze należy pamiętać?

Korekty do informacji o liczbie personelu, który kwalifikuje się do otrzymania dodatku i wysokości środków niezbędnych do wypłaty dodatku, kierownicy placówek medycznych muszą przekazać do NFZ do 15 listopada. W związku z tym, jeśli kierownicy Waszych placówek jeszcze tego nie zrobili, to ostatni dzwonek, żeby im o tym przypomnieć! Jeśli jednak przegapicie ten termin, to nie jest za późno, bo w przypadku korekt informacji w kolejnych okresach, kierownicy placówek medycznych będą musieli przedstawić w ciągu dwóch miesięcy, licząc od końca miesiąca, którego dotyczy informacja. Do 10 listopada 2021 placówki medyczne mają czas na przesłanie do NFZ informacji za październik 2021. Ewentualne korekty tej informacji placówki, według nowych reguł, będą mogły złożyć maksymalnie do 31 grudnia 2021 roku.

 

 

FacebookLinkedInEmailPrint

Zadośćuczynienie pieniężne dla najbliższych członków rodziny poszkodowanego – nowe roszczenie pacjentów.

Czy wiecie, że od pewnego czasu, członkowie rodzin osób poszkodowanych, w tym poszkodowanych na skutek błędów medycznych, mają możliwość zgłaszać nowy typ roszczeń?
Chodzi o roszczenia związane z naruszeniem więzi rodzinnej.

W zakresie możliwości orzekania zadośćuczynienia na rzecz osób bliskich poszkodowanego, który doznał ciężkiego i nieodwracalnego uszczerbku na zdrowiu do tej pory wypowiadały się sądy, ale brak było konkretnej podstawy prawnej do dochodzenia zadośćuczynienia.

W dotychczasowej linii orzeczniczej przeważało stanowisko, zgodnie z którym krzywda tego rodzaju podlega naprawieniu poprzez przyznanie odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia.
Wyłomem w powyższym zakresie stała się Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2019 r. (sygn. akt NSNZP 2/19,) w której Sąd Najwyższy stanął na stanowisko, iż:

Osobie bliskiej poszkodowanego, który na skutek czynu niedozwolonego doznał ciężkiego i trwałego rozstroju zdrowia, nie przysługuje zadośćuczynienie pieniężne na podstawie art. 448 Kodeksu cywilnego.”

Rozbieżne orzecznictwo sądów spowodowało, że ustawodawca rozwiewając wątpliwości, dokonał nowelizacji ustawy. W uzasadnieniu projektu zmiany ustawy wyjaśniono, że:

Celem tej zmiany jest ustanowienie prawidłowej podstawy normatywnej dla odpowiedzialności cywilnej za krzywdę najbliższych członków rodziny poszkodowanego, która polega na niemożności nawiązania lub kontynuowania więzi rodzinnej z poszkodowanym, z powodu wyrządzenia u poszkodowanego trwałego i ciężkiego uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia.”

 

I tak z dniem 19 września 2021 r. wszedł w życie artykuł 4462  kodeksu cywilnego.  Wskazuje on, że:

 W razie ciężkiego i trwałego uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, skutkującego niemożnością nawiązania lub kontynuowania więzi rodzinnej, sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny poszkodowanego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.”

Zmiana Kodeksu cywilnego stworzyła więc konkretny instrument prawny do dochodzenia zadośćuczynienia za krzywdę, której doznają członkowie najbliższej rodziny poszkodowanego w związku z niemożnością nawiązania lub utrzymania z nim więzi rodzinnej.

Aby dochodzenie takiego zadośćuczynienia było zasadne muszą zostać łącznie spełnione dwie przesłanki:

  • ciężkie i trwałe uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia;
  • uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia skutkuje niemożnością nawiązania lub kontynuowania więzi rodzinnej.

Dlaczego jest to takie istotne dla lekarzy?

Przepis ten ma zastosowanie m.in. w sytuacji, gdy na skutek błędu medycznego, poszkodowany pacjent znajdzie się w stanie wegetatywnym i nie będzie mógł się kontaktować z otoczeniem. W takim właśnie przypadku bliscy będą mogli żądać zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w postaci zerwanej więzi rodzinnej.  Przepis ten jednak nie ma zastosowania jedynie do zerwania „nawiązanych” już więzi rodzinnych, a więc w sytuacji między żyjącymi najbliższymi członkami rodziny. Możliwość dochodzenia roszczeń będą mieli również najbliżsi za szkody wyrządzone nienarodzonemu dziecku w okresie ciąży lub w czasie porodu wskutek błędów medycznych.

Musisz wiedzieć o jeszcze jednej rzeczy.  Ponieważ przepis wszedł w życie stosunkowo niedawno, może się wydawać, że swoim zakresem obejmuje jeszcze niewiele przypadków. Nic bardziej mylnego. Ustawodawca  wprowadził przepis zgodnie z którym:

Do zdarzeń, których skutkiem jest niemożność nawiązania lub kontynuowania więzi rodzinnej przez najbliższych członków rodziny z poszkodowanym z powodu wyrządzenia u niego ciężkiego i trwałego uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepis art. 4462 ustawy zmienianej w art. 1.”

Oznacza to, że prawo do zadośćuczynienia za zerwanie więzi rodzinnej odnosi się także do zdarzeń powstałych przed dniem wejścia ustawy w życie.

 

 

FacebookLinkedInEmailPrint

Wystawianie recept pro familiae dla wszystkich członków rodziny

Czy zdarzyło Ci się, że chciałeś wystawić receptę członkowi rodziny, ale właściwie nie wiedziałeś, czy akurat ta osoba kwalifikuje się do wystawienia recepty pro familiae?

 
Sprawdzasz więc przepisy, znajdujesz artykuł 95 b Ustawy Prawo farmaceutyczne i czytasz, że receptę możesz wystawić małżonkowi, osobie pozostającej we wspólnym pożyciu, krewnym lub powinowatym w linii prostej, a w linii bocznej do stopnia pokrewieństwa między dziećmi rodzeństwa osoby wystawiającej…
 
Hmm…
 
Bardziej dociekliwi być może wiedzą, że definicje krewnych i powinowatych należy szukać w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym.
 
Mamy zatem Art. 61 indeks 7 , który stanowi:
§ 1. Krewnymi w linii prostej są osoby, z których jedna pochodzi od drugiej. Krewnymi w linii bocznej są osoby, które pochodzą od wspólnego przodka, a nie są krewnymi w linii prostej.
§ 2. Stopień pokrewieństwa określa się według liczby urodzeń, wskutek których powstało pokrewieństwo.

Mamy również art. Art. 61 indeks 8 wyjaśniający definicję powinowactwa:

 
§ 1. Z małżeństwa wynika powinowactwo między małżonkiem a krewnymi drugiego małżonka. Trwa ono mimo ustania małżeństwa.
§ 2. Linię i stopień powinowactwa określa się według linii i stopnia pokrewieństwa.
 
I tutaj może pojawić się kolejne „hmm”.
 
Dlaczego o tym piszemy?
 
My też ostatnio zrobiłyśmy „hmm…”, gdy w ramach programu Prawnik dla Lekarza przy Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza zadzwonił do nas po poradę prawną lekarz i spytał:
 
„Czy siostra matki/ojca i siostra żony/męża kwalifikuje się do kategorii osób spokrewnionych w linii bocznej i czy mogę wystawić receptę pro familiae?”
 
Nie przedłużając, poniżej przedstawiamy przykładowy katalog osób, którym można wystawić receptę pro familiae:
  • Poza Twoim małżonkiem lub/i osobą pozostającą we wspólnym pożyciu będą to także:
  • Twoi rodzice (I stopień),
  • Twoje dzieci (I stopień),
  • Twoi dziadkowie (II stopień),
  • Twoje wnuki (II stopień),
  • Twoi pradziadkowie (III stopień),
  • Twoje prawnuki (III stopień).

 

Jest to pokrewieństwo pełne w linii prostej
 
  • Twoje rodzeństwo (II stopień),
  • Brat/siostra Twojego ojca/matki (III stopień), czyli wuj, ciotka,
  • Dzieci Twojego rodzeństwa (III stopień), czyli bratankowie, bratanice, siostrzeńcy, siostrzenice.

 

Jest to pokrewieństwo pełne w linii bocznej
 
  • rodzice współmałżonka (I stopień), czyli teść, teściowa
  • współmałżonek Twojego syna/córki (I stopień) czyli zięć, synowa.

 

Są to powinowatymi w linii prostej.
 
  • rodzeństwo Twojego współmałżonka (II stopień), czyli szwagier szwagierka
  • dzieci rodzeństwa Twojego współmałżonka (III stopień),
  • współmałżonek rodzeństwa Twoich rodziców (III stopień) – np. żona brata Twojego ojca.

 

Są to powinowaci w linii bocznej.
 
Mamy nadzieję, że teraz będzie ciut łatwiej.
Pozdrawiamy!
FacebookLinkedInEmailPrint

Analiza przypadku #8

Stan faktyczny

W dniu 08.03.2017 r. u Pana A. wykonano badanie MR odcinka lędźwiowego kręgosłupa. W MRI stwierdzono prawoboczną przepuklinę L5/L6 (dodatkowy kręg przejściowy L6). 

W dniu 18.03.2017 r. Pacjent rozpoczął leczenie w Poradni Neurochirurgicznej X. Powodem leczenia były dolegliwości bólowe ze strony kręgosłupa L/S. Stwierdzono klinicznie dodatni objaw Lasegue’a po prawej, po lewej ujemny, zginacze stopy prawidłowe. Zlecono RTG kręgosłupa L/S. 

W dniu 21.03.2017 r. Pacjent zgłosił się do Izby Przyjęć Szpitala Klinicznego w X. Powodem zgłoszenia były dolegliwości bólowe kręgosłupa L/S z promieniowaniem do kończyny dolnej prawej o dużym nasileniu. W rezultacie wykonano RTG kręgosłupa L/S. Po zastosowaniu leczenia zachowawczego, Roszczącego skierowano do leczenia neurochirurgicznego. 

W dniu 09.04.2017 r. Pan A. odbył wizytę w Poradni Neurochirurgicznej w X. Skontrolowano wynik RTG L/S i skierowano Pacjenta do leczenia operacyjnego.

W okresie 08.05. – 15.05.2017 r. Pacjent przebywał w Szpitalu. 

W dniu 13.05.2017 r. wykonano zabieg operacyjny – endoskopową intralaminarną nukleotomię L5-L6 prawostronną. Operację przeprowadził dr Z. 

Po wykonanym zabiegu dolegliwości bólowe nie ustąpiły. Co więcej, pojawiły się dodatkowo zaburzenia czucia oraz zaburzenia zwieraczowe. W dniu 15.05.2017 r. Pacjent został wypisany do domu. Tego samego dnia został przyjęty do Oddziału Neurochirurgii Szpitala Specjalistycznego w X. Powodem była przepuklina L5/L6, zespół ogona końskiego, przebyta nukleotomia intralaminarna L5/L6 po stronie prawej, lumbalizacja S1. W trakcie pobytu, w dniu przyjęcia, wykonano CT kręgosłupa L/S. Badanie wykazało obecność dużej przepukliny podwięzadłowej prawie całkowicie zamykającej światło kanału kręgowego. 

Po zbadaniu, chorego operowano, wykonując operację przepukliny L5/L6 metodą otwartą.

Po zabiegu operacyjnym objawy neurologiczne nieco zmniejszyły się, ale nadal były obecne. W dniu 25.05.2017 r. Pan A. został wypisany do domu. 

Stanowisko Pełnomocnika Pana A.

W okresie 05.06.2017 – 05.07.2017 r. Roszczący przebywał na Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej. Po zastosowanej rehabilitacji uzyskano poprawę stanu klinicznego. Kolejne badanie MRI, wykonano w dniu 09.08.2017 r., które wykazało skutecznie usuniętą przepuklinę, bez cech ucisku struktur nerwowych. W dniu 14.10.2017 r. wykonano natomiast badanie EMG, które wykazało cechy ucisku korzeni rdzeniowych L/S dotyczące bardziej nerwów piszczelowych, p>=l.

Pełnomocnik Pana A. zarzucił przeprowadzającemu zabieg lekarzowi, iż dopuścił się błędu w sztuce lekarskiej polegającego na nieprawidłowo przeprowadzonym zabiegu endoskopowej nukleotomii u Pacjenta w dniu 13.05.2017 r. 

W związku z powyższym wniósł o zapłatę zadośćuczynienia w wysokości 50.000,00 zł oraz odszkodowania w wysokości 8.700,00 zł, na którą złożyły się koszty związane z zabiegiem operacyjnym i trwającym leczeniem. 

W celu ustalenia, czy w omawianym stanie faktycznym doszło do popełnienia błędu medycznego przez dr. Z. powołano biegłego – specjalistę z zakresu chirurgii ogólnej i ortopedii. 

Opinia biegłego

Na podstawie przedłożonej dokumentacji medycznej i złożonych wyjaśnień stron, lekarz orzecznik potwierdził, iż po zabiegu u Pacjenta wystąpiły zaburzenia neurologiczne. Niemniej, Pan A. został poinformowany o możliwości zaistnienia tego typu sytuacji, jak również o możliwości wystąpienia konieczności reoperacji. Wszystko to zostało ujęte w zgodzie na zabieg operacyjny, z którą się zapoznał i potwierdził własnoręcznym podpisem. 

Zaistniała sytuacja nie wynika z nieprawidłowego leczenia, tylko jest jego powikłaniem. Podczas operacji dyskopatii lędźwiowej w części przypadków dochodzi do przemieszczenia materiału przepukliny do światła kanału kręgowego, jak również do powstania krwiaka okolicy operowanej i objawów uciskowych. Z tego typu sytuacją mamy do czynienia w tym przypadku. Rozpoznanie powikłania postawiono bezpośrednio po jego wystąpieniu. Zastosowano leczenie operacyjne otwarte, które jest postępowaniem z wyboru i usunięto materiał przepuklinowy. Świadczy o tym wynik MRI z 09.08.2017 r., gdzie nie ma zmian powodujących ucisk struktur nerwowych. Podjęto też szybkie leczenie rehabilitacyjne. Niestety, tego typu powikłania mogą powodować występowanie utrwalonych zmian neurologicznych.

Błąd w sztuce?

W ocenie biegłego nie było podstaw, aby stwierdzić, że popełniono błąd w sztuce podczas leczenia operacyjnego pacjenta. Zarówno zabieg pierwszy, jak i drugi były poprawne. 

Wobec powyższego, nie uznano odpowiedzialności dr. Z. i odmówiono przyznania jakichkolwiek świadczeń.

FacebookLinkedInEmailPrint

Strona 20 z 52

KONTAKT

Kancelaria Adwokacko-Radcowska
"Podsiadły-Gęsikowska, Powierża" Sp. p.

ul. Filtrowa 61/3
02-056 Warszawa

+48 22 628 64 94
+48 600 322 901

kancelaria@prawniklekarza.pl

REGON: 369204260 NIP: 7010795766

AEKSANDRA POWIERŻA

+48 604 077 322
aleksandra.powierza@prawniklekarza.pl

KAROLINA PODSIADŁY-GĘSIKOWSKA

+48 735 922 156
karolina.podsiadly@prawniklekarza.pl