Kategoria: świadczenia zdrowotne Strona 1 z 2

Bezpieczeństwo lekarzy to nie luksus. To konieczność!

Nie milkną echa zabójstwa lekarza przez pacjenta w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie. Środowiska lekarskie podejmują szereg inicjatyw. We wtorek miał miejsce Ogólnopolski Dzień Żałoby I Protestu Środowiska Medycznego. W najbliższą sobotę odbędzie się Marsz Milczenia- Medycy Przeciw Nienawiści. Jednocześnie konkretne działania podejmuje Naczelna Izba Lekarska. Prezes Naczelnej Rady Lekarskiej, lek. Łukasz Jankowski, spotkał się z Minister Zdrowia Izabelą Leszczyną, gdzie przedstawił szereg konkretnych propozycji mających na celu poprawę bezpieczeństwa pracowników ochrony zdrowia. Wszystkie te działania są oczekiwane, ważne i potrzebne, pozwalają dużej części społeczeństwa zrozumieć jak mowa nienawiści wpływa na pracowników ochrony zdrowia, a pośrednio również na nas- pacjentów.
Ostatnio dyskutowałyśmy co jeszcze można by było zrobić, aby skutecznie chronić lekarzy. W naszej ocenie warto dodatkowo rozważyć:
  • Obowiązkowe szkolenia z zakresu reagowania na przemoc – dla lekarzy, recepcji i personelu pomocniczego;
  •  Monitoring w gabinetach i na oddziałach, zgodny z RODO, jako materiał dowodowy – dziś wiele przypadków agresji „nie istnieje” procesowo, bo nie ma dowodów;
  • Rozszerzenie odpowiedzialności zarządu placówek za brak ochrony prawnej i fizycznej dla personelu;
  • Wzmocnienie roli izb lekarskich jako podmiotów mogących działać prawnie w imieniu pokrzywdzonych lekarzy;
  • Wprowadzenie systemów ostrzegania o agresywnych pacjentach – takie funkcjonują już np. w Kanadzie, USA, Australii

 

Jeśli Wy macie jakieś pomysły jak jeszcze można by było uszczelnić lub wzmocnić system ochrony, podzielcie się pod tym postem.  Chętnie poznamy Wasz punkt widzenia.
 
𝘼 𝙘𝙤 𝙯 𝙤𝙗𝙚𝙘𝙣𝙞𝙚 𝙤𝙗𝙤𝙬𝙞𝙖̨𝙯𝙪𝙟𝙖̨𝙘𝙮𝙢 𝙥𝙧𝙖𝙬𝙚𝙢?
 
Warto przypomnieć, że wiele narzędzi już istnieje — ale pozostają martwe albo są niedostatecznie wykorzystywane. Lekarze nie zawsze wiedzą, że mogą z nich skorzystać. Pracodawcy często nie podejmują adekwatnych i skutecznych działań. Policja i prokuratura – bagatelizują sytuację. Dla organów ścigania są sprawy ważne i ważniejsze i nasza praktyka pokazuje, że sprawy związane z ochroną lekarzy jako funkcjonariuszy publicznych są często (zbyt często) umarzane, sprawy ciągną się zbyt długo, albo pozostają niepodejmowane, co zniechęca pracowników ochrony zdrowia. Organy ściągania podchodzą do problemu hejtu tłumacząc zachowanie pacjentów na zasadzie „lekarz musi liczyć się z prawem pacjenta do krytyki” Lekarze, którzy już są tak zdeterminowani, że zakładają sprawy cywilne za naruszenie dóbr osobistych czekają na rozstrzygnięcia latami. Gdyby tylko organy wymiaru sprawiedliwości rzetelnie przykładały się do swoich obowiązków lub ten system lepiej działał (bo przecież nie zawsze wynika to z niechęci do podjęcia sprawy, ale z wyboru, która jest „ważniejsza”), sytuacja lekarzy byłaby dużo lepsza, nawet przy braku nowych rozwiązań prawnych.
Należy mieć na uwadze, że:
  • 𝙟𝙚𝙨́𝙡𝙞 𝙟𝙚𝙨𝙩𝙚𝙨́ 𝙡𝙚𝙠𝙖𝙧𝙯𝙚𝙢 𝙞 𝙙𝙤𝙨́𝙬𝙞𝙖𝙙𝙘𝙯𝙖𝙨𝙯 𝙖𝙜𝙧𝙚𝙨𝙟𝙞 – pamiętaj, że masz prawo do ochrony prawnej i fizycznej,
  • 𝙟𝙚𝙨́𝙡𝙞 𝙟𝙚𝙨𝙩𝙚𝙨́ 𝙥𝙧𝙖𝙘𝙤𝙙𝙖𝙬𝙘𝙖̨ – masz obowiązek tę ochronę zapewnić,
  • 𝙟𝙚𝙨́𝙡𝙞 𝙟𝙚𝙨𝙩𝙚𝙨́ 𝙥𝙧𝙖𝙘𝙤𝙬𝙣𝙞𝙠𝙞𝙚𝙢 𝙬𝙮𝙢𝙞𝙖𝙧𝙪 𝙨𝙥𝙧𝙖𝙬𝙞𝙚𝙙𝙡𝙞𝙬𝙤𝙨́𝙘𝙞 – przyjrzyj się agresji w stosunku do medyków wnikliwie i podejmuj właściwe działania, nie bagatelizując problemu.

 

Lekarze zasługują na ochronę. Nie dlatego, że są „grupą uprzywilejowaną”, lecz dlatego, że codziennie są odpowiedzialni za zdrowie i życie innych – często w warunkach przemocy, zagrożenia i braku wsparcia. Każdy przypadek ataku na lekarza jest jednocześnie ciosem w cały system ochrony zdrowia.
FacebookLinkedInEmailPrint

Ministerialne wytyczne w sprawie przerywania ciąży

Dnia 30 sierpnia 2024 r. Ministerstwo Zdrowia opublikowało wytyczne w sprawie obowiązujących przepisów prawnych dotyczących dostępu do procedury przerwania ciąży. 

W wytycznych przedstawione, zostały następujące wskazania:

  • Przerwanie ciąży może być dokonane przez lekarza w przypadku, gdy:1) ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej (art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o planowaniu rodziny);2) zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego (art. 4a ust. 1 pkt 3 ustawy o planowaniu rodziny).
  • W przypadku pierwszej przesłanki dopuszczającej do legalnego przerywania, ciąży wystąpienie tylko jednej z nich tj – zagrożenia życia lub  zagrożenia zdrowia kobiety ciężarnej jest wystarczające 
  • W Ustawie o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, nie określono zamkniętego katalogu wskazań do przerywania ciąży.
    W ocenie Ministerstwa może ono zatem dotyczyć każdego obszaru zdrowia, zarówno fizycznego jak i psychicznego. Ustawa o planowaniu rodziny nie definiuje także pojęcia „zagrożenie”, pozostawiając je do oceny lekarza działającego na podstawie aktualnej wiedzy medycznej.
  •  Przepisy nie precyzują jakiej specjalizacji lekarz byłby uprawniony do stwierdzenia, czy zachodzi przesłanka dopuszczająca przerwanie ciąży. Zaistnienie takiej okoliczności – zgodnie z art. 4a ust. 5 ustawy o planowaniu rodziny – stwierdza inny lekarz niż dokonujący przerwania ciąży, chyba że ciąża zagraża bezpośrednio życiu kobiety. Systemowo przyjmując, powinien być to lekarz posiadający tytuł specjalisty w zakresie medycyny właściwej ze względu na rodzaj choroby kobiety ciężarnej. Czyli np. lekarz psychiatra może wydać takie orzeczenie o istnieniu przesłanki psychicznej uzasadniającej dokonanie aborcji z przyczyn zagrożeniem zdrowia lub życia kobiety ciężarnej.  
  • Do stwierdzenia wystąpienia okoliczności, że ciąża zagraża życiu lub zdrowiu kobiety wymagane jest tylko jedno orzeczenie lekarza specjalisty w zakresie medycyny właściwej ze względu na rodzaj choroby kobiety ciężarne. Co do zasady zatem uzależnianie możliwości przerwania ciąży od uzyskania dodatkowych orzeczeń albo opinii lekarzy nie znajduje uzasadnienia i należy traktować jako ograniczenie dostępu do tej procedury. Ustawa o planowaniu rodziny w żadnym miejscu nie zobowiązuje także do powołania konsylium. Oczywiście zawsze w przypadku, kiedy zachodzi taka potrzeba konsylium można zwołać, jednak nie może być ono wymogiem obligatoryjnym decyzji o przerwaniu ciąży.
  • W przypadku gdy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego. Wówczas decyzja podejmowana jest w ramach postępowania karnego, przez prokuratora prowadzącego (art. 4a ust. 5 ustawy o planowaniu rodziny). Termin na wykonanie aborcji w tym trybie wynosi do 12 tygodnia, dlatego zobowiązano prokuratorów do niezwłocznego podejmowania decyzji w tej sprawie.
  • W wytycznych podkreślono wagę obowiązku informacyjnego lekarza wobec kobiety ciężarnej, oraz wymóg zgody na dokonanie aborcji z powyższych przyczyn. Pacjentka na każdym etapie prowadzenia ciąży musi być informowana o przebiegu ciąży, w tym o aktualnych ryzykach związanych ze zdrowiem i życiem. Musi być również poinformowana o możliwych do zastosowania – stosownie do jej sytuacji klinicznej – rozwiązaniach, w tym o dopuszczalności przerwania ciąży.
  • Ministerstwo odniosło się również do kontrowersyjnej kwestii klauzuli sumienia oraz aborcji jako świadczenia gwarantowanego. Ustawa o planowaniu rodziny w art. 4b określa, że „osobom objętym ubezpieczeniem społecznym i osobom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów do bezpłatnej opieki leczniczej przysługuje prawo do bezpłatnego przerwania ciąży w podmiotach leczniczych”. Podmioty poprzez zawarcie umowy z NFZ, przyjmują na siebie obowiązek dostępu do świadczeń wskazanych w umowie. W związku z tym nie można powołać się na klauzulę sumienia jako powód niemożności skorzystania przez pacjentkę ze świadczenia gwarantowanego. Przypomnijmy, że sam lekarz ma możliwość powołania się na klauzulę sumienia (po spełnieniu uregulowanych przesłanek i w przypadku braku zagrożenia dla życia pacjentki), jednak nie dotyczy to samego podmiotu leczniczego. Niewykonanie tego obowiązku skutkuje karą umowną w wysokości do 2% kwoty zobowiązania wynikającego z umowy za każde stwierdzone naruszenie, a w przypadku stwierdzenia zbiorowego naruszenia praw pacjenta Rzecznik Praw Pacjenta może nałożyć na podmiot karę do 500 000 zł.
  • Ostatnią kwestią poruszoną w wytycznych jest przypomnienie o możliwości złożenia sprzeciwu pacjentki wobec opinii albo orzeczenia lekarza, jeżeli opinia albo orzeczenie ma wpływ na prawa lub obowiązki pacjenta wynikające z przepisów prawa. W celu umożliwienia pacjentkom korzystania z tego prawa należy zapewnić właściwe prowadzenie przez lekarzy dokumentacji medycznej, w której powinna zostać odnotowana zarówno opinia bądź orzeczenie lekarza, jak i informacja o odmowie ich wydania. Sprzeciw taki pacjentka może złożyć do Komisji Lekarskiej działającej przy Rzeczniku Praw Pacjenta.

W trakcie konferencji prasowej dotyczącej publikacji powyższych dokumentów, Premier Donald Tusk, Ministra Zdrowia Izabela Leszczyna oraz Minister Sprawiedliwości Adam Bodnar odnosili się do kwestii stosowania prawa dotyczącego dokonywania legalnej aborcji. Pojawiło się słuszne pytanie jaką rangę prawną mają wytyczne publikowane przez Ministerstwo Zdrowia? Na to pytanie Ministra Zdrowia odpowiedziała, iż ,,Ministerstwo Zdrowia jest właściwym organem do dawania wykładni prawa, które samo przygotowuje i trudniej znaleźć lepszy organ, który mówi jak stosować prawo”, Minister Bodnar uzupełnił, że wytyczne,, wskazują pewien sposób postępowania prokuratorom, w granicach obowiązującego prawa czyli sposób interpretowania przepisów, aby ujednolicić praktykę i poprawić pracę prokuratorów”- powyższa wypowiedź odnosiła się do wytycznych publikowanych przez Ministerstwo Sprawiedliwości. 

Problem jednak polega na tym, że wykładnia dokonana przez Ministra nie może być uznana  za źródło prawa, a stanowi tylko wskazanie dla podmiotów podległych ministerstwom. W przypadku Ministra Sprawiedliwości piastującego również urząd Prokuratora Generalnego, także dla prokuratorów. Wykładnia taka jest jednak dość kontrowersyjna wśród doktryny prawniczej. Wytyczne Ministerstwa nie są np. obowiązująca dla sądów powszechnych…i tutaj zaczyna się problem. Mogą stanowić podstawę argumentacji przed sądem, ale nie gwarantują bezpieczeństwa prawnego.

Kolejny problem, który dostrzegamy to fakt, że w tej konkretnej sytuacji żadne nowe prawodawstwo się nie pojawiło ze względu na brak większości sejmowej mogącej uchwalić taką zmianę. Oczywiście w związku ze zmianami rządzących, zmienił się pewien światopogląd patrzenia na istotne z punktu społecznego sprawy. Z jednej strony można by powiedzieć, że Ministerstwo Zdrowia i Ministerstwo Sprawiedliwości podejmują próby do opanowania kontrowersyjnej sytuacji prawnej, jednak z drugiej strony nie wprowadzili ustawy, która miałaby wywołać konkretne skutki prawne. 

Słusznie pojawiły się głosy, iż opublikowane wytyczne mogą uspokoić nieco nastroje społeczne i obawy lekarzy, jednak w naszej ocenie nie mogą zapewnić bezpieczeństwa prawnego lekarzom ginekologom, na których spoczywa ciężar dokonywania oceny czy przesłanka do wykonania aborcji została spełniona czy też nie. Należy uznać, że to sądy tak naprawdę ukształtują linię orzeczniczą w zakresie odpowiedzialności lekarzy. Więc dopóki sprawy karne nie trafią na wokandę, ciężko jednoznacznie, bez zmiany przepisów, mówić o klarownej wykładni przepisów.

 

FacebookLinkedInEmailPrint

Standardy ochrony małoletnich – obowiązek kierowników podmiotów leczniczych

Chociaż pogoda za oknem sprzyja jedynie rozmyślaniom o wakacyjnych wojażach, kierownicy podmiotów leczniczych niestety nie mogą pozwolić sobie na utracenie czujności w zakresie swoich obowiązków zawodowych. O ile jeszcze nie podjęli działań w kierunku wprowadzenia Standardów ochrony małoletnich w swoich placówkach, to najwyższy czas, żeby zajęli się tym tematem. Musicie bowiem wiedzieć, że czas na wdrożenie Standardów ochrony małoletnich w placówkach medycznych upływa 15 sierpnia 2024 r., czyli za równy miesiąc.

Standardy ochrony małoletnich obejmują szereg procedur i wytycznych dotyczących zachowania bezpieczeństwa, prywatności i komfortu małoletnich pacjentów. Dzięki nim, personel medyczny będzie odpowiednio przeszkolony w zakresie pracy z małoletnimi oraz wiedzy, jak reagować w sytuacjach kryzysowych, czy podejrzanych przypadkach znęcania się nad dziećmi. Przepisy dotyczące ochrony małoletnich w podmiotach leczniczych są uregulowane w kilku aktach prawnych, m.in. w Ustawie o działalności leczniczej, Kodeksie karnym oraz przepisach o ochronie dzieci.

Szeroko o tym obowiązku pisałyśmy w lutym tego roku, kiedy przepisy wchodziły w życie. Możecie sobie przypomnieć o tym czytając nasz wpis https://prawniklekarza.pl/nowe-obowiazki-podmiotow-leczniczych-dotyczace-ochrony-maloletnich/ Jeśli jednak nie macie czasu na dłuższą lekturę, skrótowo chcemy Wam przypomnieć:

 Co powinno m.in. znaleźć się w standardach ochrony małoletnich?

  • Polityka ochrony dzieci: Dokument powinien zawierać jasne zasady i procedury dotyczące ochrony małoletnich, w tym definicje wszelkich form nadużyć i zaniedbań oraz wytyczne dotyczące postępowania w przypadku ich podejrzenia lub wykrycia.
  • Szkolenie personelu: Każdy pracownik podmiotu leczniczego powinien przejść obowiązkowe szkolenie dotyczące ochrony małoletnich, obejmujące rozpoznawanie sygnałów nadużyć oraz procedury zgłaszania i reagowania.
  • Procedury zgłaszania i interwencji: Muszą być ustanowione konkretne kroki, które należy podjąć w przypadku podejrzenia nadużycia, w tym procedury wewnętrzne oraz współpraca z odpowiednimi organami ścigania i ochrony dzieci.
  • Monitorowanie i ocena: Regularne audyty i oceny mające na celu monitorowanie skuteczności wprowadzonych standardów oraz wprowadzanie niezbędnych ulepszeń.

Pamiętajcie, że poza wypełnieniem obowiązku prawnego, wdrożeniem standardów udowadniacie, że:

  • Dbacie o bezpieczeństwo pacjentów. Małoletni pacjenci, ze względu na swoją wiekową niedojrzałość, są przecież szczególnie narażeni na różnego rodzaju nadużycia, zaniedbania oraz przemoc. Wprowadzenie jasno określonych standardów ochrony pozwala na stworzenie bezpiecznego środowiska, gdzie ich prawa są szanowane i chronione.
  • Budujecie zaufanie. W dzisiejszych czasach szczególnie istotne jest społeczne zaufanie do podmiotów leczniczych. Wdrożenie standardów ochrony małoletnich przyczynia się do budowania i utrzymywania tego zaufania pokazując, że instytucja dba o dobro pacjentów w każdym wieku.

Fakt wywiązania się z obowiązku wdrożenia Standardów może być przedmiotem kontroli.

Kto ma prawo dokonać kontroli?

  • wójt;
  • burmistrz;
  • prezydent miasta;
  • starosta;
  • marszałek;
  • Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia – w przypadku stwierdzenia naruszenia.

No dobrze, powiecie, a co się stanie jeśli nie wdrożę tych standardów?

W przypadku niewdrożenia standardów ochrony małoletnich, kierownik podmiotu leczniczego podlega karze grzywny do 250 zł albo karze nagany. W przypadku  ponownego stwierdzenia niewykonania tego obowiązku, kara grzywny nie może być niższa niż 1000 zł.

Warto także żebyś wiedział, że ten, kto dopuszcza do pracy lub do innej działalności związanej m.in. z leczeniem osobę bez uzyskania informacji czy dane tej osoby są zamieszczone w Rejestrze z dostępem ograniczonym lub w Rejestrze osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny nie niższej niż 1000 zł.

 

Gdyby jednak taka osoba dopuściła do pracy pracownika wiedząc, że ma on obowiązek stosowania się do orzeczonego przez sąd zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, leczeniem małoletnich lub z opieką nad nimi,  podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5, a w razie skazania sąd orzeka środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości nieprzekraczającej 30 000 zł.

Jak widzicie, brak wdrożenia standardów ochrony małoletnich w podmiotach leczniczych może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, finansowych oraz administracyjnych. Jeśli więc nie wiecie jak podjeść do tematu, przygotować odpowiednio placówkę medyczną do wywiązania się z nałożonych obowiązków, stworzyć standardy ochrony małoletnich dopasowane do Waszego podmiotu, zapraszamy do kontaktu z nami pod adresem mailowym kancelaria@prawniklekarza.pl. Pomożemy Wam przejść przez ten proces.

FacebookLinkedInEmailPrint

Co może lekarz w POZ i NŚPL po zmianie przepisów?

1 listopada 2023 r. weszło w życie Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 października 2023 r. zmieniające Rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej. Przepisy obowiązują już ponad 3 tygodnie i wprowadziły zwiększenie zakresu badań, jakie będą mogli zlecać lekarze podstawowej opieki zdrowotnej oraz nocnej świątecznej pomocy lekarskiej.

Co nowego w POZ?

  1. Lekarze POZ uzyskali możliwość skierowania pacjenta na badania zmierzające do wykrycia alergii. Pacjent będzie mógł uzyskać skierowanie na badania dotyczące alergenów wziewnych (leszczyna, olcha, brzoza, trawy, żyto, bylica, roztocza kurzu domowego, pies, kot, alternaria) oraz pokarmowych (mleko, jajko, pszenica, soja, orzechy ziemne, orzechy laskowe, ryby, owoce morza – skorupiaki, marchew, jabłko). Zmiana ta ma przyśpieszyć diagnozowanie alergii, bez konieczności uzyskania skierowania na badania, po wcześniejszym kontakcie z lekarzem specjalistą.
  2. Katalog badań diagnostycznych, na które skierowanie wystawi lekarz POZ, został poszerzony o także o badania immunoglobuliny E całkowite (IgE) oraz immunoglobuliny E swoiste (IgE) z panelem 10-punktowych oznaczeń dotyczącym alergii wziewnych i pokarmowych.
  3. Obecnie lekarz POZ mogą również wystawić skierowanie na badanie tomografii komputerowej tętnic wieńcowych, przy wskazaniu do diagnostyki w kierunku choroby niedokrwiennej serca.
  4. W zakresie opieki koordynowanej rozszerzono zakres świadczeń dla pacjentów ze stanem przedcukrzycowym oraz pacjentów z nadczynnością tarczycy. Przychodnie POZ, które realizują opiekę koordynowaną, uzyskały z mocy rozporządzenia możliwość działania również względem pacjentów chorujących na powyższe schorzenia.
  5. Pacjenci cierpiący na przewlekłą chorobę nerek otrzymali uprawnienie do konsultacji specjalistycznych, dietetycznych i edukacji pacjentów. W tym zakresie lekarze POZ mogą kompleksowo udzielać świadczeń, tj. mają prawo do wczesnego diagnozowania choroby, ustalania terapii lub w przypadku pacjentów, u których zdiagnozowano zaawansowane stadia choroby, kierowania ich na leczenie specjalistyczne.
  6. Pacjenci poniżej 18 roku życia mogą skorzystać z konsultacji specjalistycznej w dziedzinie diabetologii, kardiologii dziecięcej, pulmonologii, nefrologii i endokrynologii.

Jakie nowe badania zleci lekarz nocnej świątecznej pomocy lekarskiej?

Niewielkie, ale znaczące zmiany dotyczą także działania nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej. Jeżeli w lokalizacji udzielania tych świadczeń jest zapewniony dostęp do badań laboratoryjnych, lekarz ma możliwość zlecić skierowania na badania laboratoryjne, gdy wymaga tego stan zdrowia pacjenta. Rozporządzenie wskazuje na możliwość zlecenia m.in.: morfologii krwi 8-parametrowej, glukozy z krwi żylnej, kreatyniny, potasu (K), sodu (Na), CRP, badania ogólnego moczu, AST, ALT), mocznika, bilirubiny całkowitej.

W naszej ocenie zmiany idą w dobrym kierunku. A jakie jest Wasze zdanie?

FacebookLinkedInEmailPrint

Strona 1 z 2

KONTAKT

Kancelaria Adwokacko-Radcowska
"Podsiadły-Gęsikowska, Powierża" Sp. p.

ul. Filtrowa 61/3
02-056 Warszawa

+48 22 628 64 94
+48 600 322 901

kancelaria@prawniklekarza.pl

REGON: 369204260 NIP: 7010795766

AEKSANDRA POWIERŻA

+48 604 077 322
aleksandra.powierza@prawniklekarza.pl

KAROLINA PODSIADŁY-GĘSIKOWSKA

+48 735 922 156
karolina.podsiadly@prawniklekarza.pl