Tag: prawa lekarza Strona 9 z 12

CO „KORONAWIRUS” ZMIENIA AKTUALNIE W WASZYCH PRAWACH I OBOWIĄZKACH JAKO MEDYKÓW ❓

Zacznijmy od zamknięcia żłobków, przedszkoli i szkół.

Czy w takiej sytuacji jesteście inaczej traktowani od rodziców wykonujących zawody niemedyczne
Nie.
Wszystko zależy od tego na jakiej podstawie jesteście zatrudnieni i w jakim wieku macie dziecko.

Jeśli posiadacie ubezpieczenie zdrowotne i jesteście opiekunami dzieci w wieku do lat 8 to przysługuje Wam prawo do przejścia na dodatkowy zasiłek opiekuńczy w wymiarze do 14 dni by zajmować się dzieckiem.

Nie ma znaczenia czy jesteście pracownikami czy też udzielacie świadczeń zdrowotnych na podstawie umowy cywilnej.
Jako opiekun dziecka macie prawo do skorzystania z dodatkowego zasiłku.

Ale uwaga❗️❗️❗️W tym samy czasie drugi rodzic/opiekun nie może korzystać z tego uprawnienia.
Bez znaczenia jest również czy macie jedno, dwójkę czy większą ilość dzieci- wymiar przebywania z dzieckiem/dziećmi jest taki sam.

A i jeszcze jedna istotna sprawa w tym zakresie.
Jeśli jedno z opiekunów i tak przebywa w domu, bo np. jest na zwolnieniu lekarskim to wówczas drugi rodzic/opiekun ma prawo do ubiegania się o dodatkowy zasiłek opiekuńczy i pobyt z dzieckiem w domu.
Zasada jest taka, że jeśli jesteś na zwolnieniu lekarskim to generalnie masz robić wszystko, aby wyzdrowieć i nie możesz zajmować się innymi osobami (oczywiście z prawnego punktu widzenia 😜).

W przypadku udzielania świadczeń zdrowotnych w oparciu o umowę o pracę zapewne sytuacja wydaje się być dla Was klarowniejsza. Jesteście w końcu pracownikami i chroni Was kodeks pracy. Czujecie się bezpieczniej (przynajmniej powinniście).

W przypadku medyków świadczących usługi na tzw. kontrakcie, czyli po prostu na podstawie umowy cywilnej, sprawa może nie być taka oczywista.
Chęć skorzystania z uprawnienia do dodatkowego zasiłku uzależniona może być od zapisów, jakie macie w umowie.
Zazwyczaj jednak umowy tego rodzaju zawierają postanowienia wymieniające przypadki, kiedy możecie być nieobecni bez ponoszenia sankcji czy innych konsekwencji finansowych. Może to być choroba, lub po prostu ogólne stwierdzenie: „sytuacje losowe” itp.

Jeśli zatem Wasza umowa zezwala na nieobecność z powodu sytuacji wyjątkowych, niezależnych od Was- to w naszej ocenie zamknięcie żłobka, przedszkola, czy szkoły w aktualnych warunkach jest podstawą uzasadniającą Waszą absencję w podmiocie leczniczym, oczywiście pod warunkiem poinformowania o tym podmiotu leczniczego na warunkach określonych w umowie.

Kolejna rzecz – to pytanie padło dziś od jednego z naszych Czytelników:
Czy w kontekście specustawy i pandemii SARS-Cov19, medykowi wciąż przysługuje od pracodawcy zwrot kosztów w razie odwołania z urlopu

Odpowiadając na to pytanie podkreślić należy, że generalnie na obecnym etapie nie zmienił się Wasz zakres praw czy obowiązków, jako pracowników.

Specustawa daje różne możliwości pracodawcom czy też innym organom państwowym, ale sama nie ogranicza wprost Waszych uprawnień.

Co jeszcze powinniście wiedzieć

Otóż pracownicy podmiotów leczniczych, osoby wykonujące zawody medyczne oraz osoby, z którymi podpisano umowy na wykonywanie świadczeń zdrowotnych, mogą być skierowani do pracy przy zwalczaniu epidemii przez okres do 3 miesięcy w podmiocie leczniczym lub w innej jednostce organizacyjnej wskazanych w decyzji.

Decyzję taką na terenie województwa, w którym osoba skierowana posiada miejsce pobytu lub jest zatrudniona, wydaje właściwy wojewoda, a w razie skierowania do pracy na obszarze innego województwa – minister właściwy do spraw zdrowia.

Jeśli dojdzie do takiej sytuacji i zostaniecie skierowani do tego rodzaju pracy, wówczas Wasz dotychczasowy pracodawca jest obowiązany udzielić Wam urlopu bezpłatnego na czas jej trwania, a podmiot, w którym będziecie pracować nawiązuje z Wami stosunek pracy na czas jej wykonywania, ale na okres nie dłuższy niż wskazany w decyzji.

Z tego tytułu przysługuje Wam wyłącznie wynagrodzenie zasadnicze w wysokości nie niższej niż 150% przeciętnego wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego na danym stanowisku pracy w zakładzie wskazanym w tej decyzji lub w innym podobnym zakładzie, jeżeli w zakładzie wskazanym nie ma takiego stanowiska.
Wynagrodzenie nie może być niższe niż wynagrodzenie, które osoba skierowana do pracy przy zwalczaniu epidemii otrzymała w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym wydana została decyzja o skierowaniu jej do pracy przy zwalczaniu epidemii.

Ponadto, w takiej sytuacji przysługuje Wam zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia, na zasadach określonych w przepisach o ustalaniu oraz wysokości należności przysługującej pracownikom państwowych jednostek z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju.
Zwrot kosztów z tytułu zakwaterowania lub wyżywienia nie przysługuje w przypadku zapewnienia w miejscu wykonywania pracy bezpłatnego zakwaterowania lub wyżywienia.

Ale Uwaga❗️❗️❗️ Spokojnie.
Są pewne wyjątki i nie każdy z Was musi zostać skierowany do pracy przy zwalczaniu epidemii.
Kto zatem nie może
👉osoby, które nie ukończyły 18 lat bądź ukończyły 60 lat;
👉 kobiety w ciąży lub osoby wychowujące dzieci w wieku do 18 lat, w tym osoby wychowujące samotnie dzieci do lat 18;
👉osoby, u których orzeczono częściową lub całkowitą niezdolność do pracy;
👉inwalidzi i osoby z orzeczonymi chorobami przewlekłymi;
👉osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe oraz posłowie i senatorowie

Trzymajcie się i dbajcie o siebie❗️
Bez Was nie będzie nas. Hmm zabrzmiało trochę patetycznie😜

FacebookLinkedInEmailPrint

Czy lekarz zatrudniony na jednym z oddziałów szpitalnych ma obowiązek dyżurować na SOR?

Bardzo często zwracacie się do nas z pytaniem, czy dyrektor szpitala może delegować do pracy na SOR lekarza pracującego na innym oddziale? Takie tematy pojawiają się coraz częściej. Nic dziwnego szacuje się, że obecnie w Polsce brakuje około 60 000 lekarzy. Osoby zarządzające szpitalami niedobory kadrowe  starają się „łatać” różnymi sposobami. Niedawno pisałyśmy Wam o możliwości pracy na SOR lekarzy rezydentów. Więcej na ten temat przeczytasz TUTAJ

Dziś chciałyśmy omówić to zagadnienie pod trochę innym kątem. Oderwijmy się na chwilę od kwestii lekarzy podczas specjalizacji i omówmy sobie sytuację pozostałych lekarzy. Wyjaśnimy czy możliwe jest polecenie lekarzowi dyżurującemu na jednym z oddziałów szpitalnych, aby podjął pracę na SOR.

Na wstępie wskazać należy, iż instytucja dyżuru medycznego uregulowana została w  art. 95 ustawy d.l.. Zgodnie z ust. 1 „Pracownicy wykonujący zawód medyczny i posiadający wyższe wykształcenie, zatrudnieni w podmiocie leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne mogą być zobowiązani do pełnienia w przedsiębiorstwie tego podmiotu dyżuru medycznego.”

Jak wynika z powyższego przepisu w momencie zawarcia przez pracownika umowy o pracę, na pracownika posiadającego wyższe wykształcenie medyczne został nałożony obowiązek odbywania dyżurów. Z przepisu tego wynika więc wprost, że dyżur medyczny na zasadach u.d.l. pełnią jedynie lekarze, zatrudnieni na podstawie umowy o pracę.

Niemniej na mocy § 5 ust 1 i 2  Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego  (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2295)

1. Świadczeniodawca udzielający świadczeń w trybie hospitalizacji i hospitalizacji planowej zapewnia całodobową opiekę lekarską i pielęgniarską lub położnych we wszystkie dni tygodnia.

Powyższe oznacza, że szpital jest zobowiązany do zapewnienia całodobowej opieki lekarskiej we wszystkie dni tygodnia, a liczba i kwalifikacje personelu niezbędnego dla zapewnienia całodobowej opieki są ustalane przez świadczeniodawcę.

Jak wiadomo, lekarze mogą być zatrudniani na podstawie umowy o pracę jak i umowy cywilnoprawnej, co jest coraz częstszą praktyką.

Pierwszy rodzaj umowy wynika z art. 22 § 1 k.p., zgodnie z którym przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Nie budzi żadnych wątpliwości, że pracownik  jest obowiązany wykonywać polecania przełożonych w granicach wyznaczonych przepisami prawa oraz umówionym rodzajem pracy. Zgodnie bowiem z art. 100 § 1 k.p. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.

W ramach stosunku pracy, pracownik powinien zatem po pierwsze wykonywać powierzone mu obowiązki (czynności), po drugie – wypełniać polecenia pracodawcy.

Mając na uwadze powyższe, pracodawca, co do zasady, może precyzować powinność pełnienia dyżurów medycznych poprzez wydanie indywidualnego polecenia służbowego kierowanego do konkretnego pracownika, z którego będzie wynikało zobowiązanie do odbycia takiego dyżuru w konkretnym miejscu i terminie.

Sytuacja jednak wygląda zupełnie inaczej w przypadku nawiązania umowy cywilnoprawnej, która zawierana jest na zasadzie swobody umów, wynikającej z art. 353 1 k.c. Zasadę ta należy rozumieć nie tylko, jako swobodę zawarcia samej umowy, ale także kształtowania  jej treści, w tym konkretnego miejsca wykonywania umowy.

Pamiętaj więc, że zawierając umowę cywilnoprawna warto określić, gdzie w rzeczywistości masz pełnić dyżur.

Najbezpieczniejszy z punktu widzenia Twoich interesów będzie zapis, w którym miejsce świadczenia będzie jak najbardziej skonkretyzowane np. poprzez wskazanie oddziału/ oddziałów, na których zobowiązujesz się pełnić dyżur.

Taki zapis gwarantuje stałość miejsca wykonywania przedmiotu umowy i uniemożliwia kierowanie lekarza przez kierownictwo placówki do udzielania świadczeń w innych jednostkach organizacyjnych placówki medycznej.  

Mniej konkretny zapis np. wskazujący, że miejscem wykonywania umowy jest Szpital X, daje pole do interpretacji, czy nawet nadinterpretacji zapisów umowy, a w konsekwencji może prowadzić do możliwości kierowania lekarza do udzielania świadczeń zdrowotnych na kilku (a nawet wszystkich) oddziałach.

Jeśli więc zawarłeś umowę cywilnoprawną, w której określono wprost, na jakich oddziałach zobowiązany jesteś dyżurować, nie może być Ci wydane polecenie dyżurowania na innych oddziałach (w innych miejscach) niż wskazane w zawartej umowie.

Takie postępowanie mogłoby stanowić podstawę do stwierdzenia obejścia prawa poprzez zawarcie umowy cywilnoprawnej zamiast umowy o pracę i spowodować pociągnięcie zleceniodawcy do odpowiedzialności za wykroczenie przeciwko prawom pracownika i przekształcenia tej umowy w umowę o pracę.

Podsumowując, jeśli jesteś zatrudniony w oparciu o umowę o pracę, Twój pracodawca może skierować Cię na pełnienie dyżurów na SOR.

Jeśli jesteś zatrudniony na podstawie umowy cywilnoprawnej, a Twoja umowa nie przewiduje, że masz dyżurować na SOR, nie masz obowiązku pełnienia tam dyżurów. Dyżurujesz, jedynie na tych oddziałach, które masz wpisane w umowie.

Jeśli będziesz miał problem ze swoim przełożonym w omawiamy zakresie, skontaktuj się z nami. Przeanalizujemy Twoją umowę i pomożemy Ci dochodzić Twoich praw.

FacebookLinkedInEmailPrint

Czy lekarz rezydent może zostać zmuszony do pełnienia dyżurów na SOR?

Czy lekarz rezydent może zostać zmuszony do pełnienia dyżurów na SOR?

Z takim pytaniem spotykamy się dosyć często. Braki kadrowe bardzo często uzupełniane są lekarzami w trakcie specjalizacji. Najczęściej są to rezydenci chirurgii, chorób wewnętrznych oraz pediatrii. Dlatego też w swoim opracowaniu będziemy bazować na tych specjalizacjach.

 Na wstępie  wskazać należy, iż chociaż lekarz rezydent ma pełne prawo wykonywania zawodu lekarza, nie ma jednak kompetencji  i doświadczenia porównywalnego ze specjalistą. Nie sposób uznać, że od lekarza rezydenta wymagać należy tyle samo, co od lekarza posiadającego specjalizację. Kierowanie więc lekarza rezydenta w trakcie modułu podstawowego na Izbę Przyjęć, może go również narażać na odpowiedzialność cywilną, karną oraz dyscyplinarną.

Nie budzi wątpliwości, że lekarz rezydent może być zobowiązany do pełnienia dyżurów medycznych. Tej prawdzie nie można zaprzeczyć. Obowiązek ten wynika wprost z art. 95 Ustawy o działalności leczniczej, który stanowi, że  „Pracownicy wykonujący zawód medyczny i posiadający wyższe wykształcenie, zatrudnieni w podmiocie leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne mogą być zobowiązani do pełnienia w przedsiębiorstwie tego podmiotu dyżuru medycznego”.  Obowiązek dyżurowania potwierdza również art. 16i Ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty „Lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne przez cały okres jego trwania w wymiarze czasu równemu czasowi pracy lekarza zatrudnionego w podmiocie leczniczym (…) oraz pełni dyżury lub pracuje w systemie zmianowym lub równoważnym w maksymalnym czasie pracy dopuszczonym przepisami o działalności leczniczej”.

Obowiązek pełnienia dyżurów przez lekarza rezydenta został doprecyzowany w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów z dnia 29 marca 2019 r.

[W tym miejscu musimy wyjaśnić, że wcześniej obowiązywało Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 2 stycznia 2013 r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów ( ma ono zastosowanie do szkoleń specjalizacyjnych wszczętych i niezakończonych przed dniem 1 maja 2017 r. )]

Zgodnie z  § 13 ust. 1 pkt 8  Rozporządzenia ( zarówno w brzmieniu obecnym jak i poprzednim ), jedną z form szkolenia jest pełnienie dyżurów medycznych określonych w programie danej specjalizacji lub praca w systemie zmianowym lub równoważnym czasie pracy, w maksymalnym czasie pracy dopuszczonym w przepisach o działalności leczniczej, o ile program specjalizacji przewiduje pełnienie dyżurów.  

Musisz również zwrócić uwagę, iż na podstawie art. 16f Ustawy   Lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne na podstawie programu specjalizacji ustalonego dla danej dziedziny medycyny, z uwzględnieniem odpowiedniego modułu.

Wskazane ww. specjalizacje składają się z modułów: podstawowego oraz specjalistycznego.

Programy specjalizacji przewidują, że moduł podstawowy stanowi pierwszy etap szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie chorób wewnętrznych. Ma on zapewnić  odpowiednią  wiedzę  ogólnolekarską oraz ogólnopediatryczną/internistyczną lekarzom, a w przypadku rezydentów chirurgii –  wiedzy  pozwalającej na  zrozumienie  podstaw  leczenia  chirurgicznego,  nabycie  umiejętności  przygotowania chorego do zabiegu chirurgicznego, wykonanie podstawowych procedur w ramach nagłych wskazań  do  leczenia  chirurgicznego  i  leczenia  ambulatoryjnego  w  ramach  tzw.  małej chirurgii,  prowadzenie  chorych  w  podstawowym  zakresie  po  zabiegu  chirurgicznym  oraz uzyskanie  podstawowych  kompetencji  społecznych  poprzez  rozwinięcie  pożądanych  cech osobowości niezbędnych w pracy lekarza.

Co więcej, w przypadku specjalizacji pediatrycznej chorób wewnętrznych wskazano wprost, że lekarz pełni dyżury w oddziale, w którym odbywa dany staż.

W ramach modułu specjalistycznego lekarz pełni dyżury towarzyszące lub samodzielne po uzyskaniu pozytywnej opinii kierownika specjalizacji lub kierownika danego stażu. Dyżury mogą być pełnione w oddziale, w którym odbywa specjalizację lub staż.  Niemniej lekarz może pełnić dyżury w zakresie odbywanego szkolenia specjalizacyjnego w dziedzinie chorób wewnętrznych w SOR lub Izbie Przyjęć w podmiocie, w którym odbywany jest staż lub specjalizacja.

Jak wynika z powyższego Lekarz odbywający rezydenturę z określonej specjalizacji ma obowiązek pełnić dyżury medyczne w miejscu wskazanym w programie określonej specjalizacji. Tym samym rezydent odbywający szkolenie specjalizacyjne w module podstawowym nie może być zobligowany do pełnienia dyżurów w oddziale innym niż ten, w którym pełni staż. Możliwość pełnienia dyżurów w SOR lub Izbie Przyjęć występuje dopiero w ramach modułu specjalistycznego.

Wykonywanie świadczeń przez lekarza rezydenta poza miejscem określonym w Programie Specjalizacji jest zatem niezgodne z przepisami prawa oraz  uniemożliwia lekarzowi rezydentowi  realizację aktualnego programu specjalizacji.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w Komunikacie Ministerstwa Zdrowia z dnia 21.12.2018 r.  w sprawie dyżurów na SOR/IP w trakcie szkolenia specjalizacyjnego lekarzy. Jak w nim wskazano „…lekarz realizuje szkolenie specjalizacyjne zgodnie z programem specjalizacji, zawierającym zakres wymaganej wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych w danej dziedzinie medycyny oraz w dziedzinach pokrewnych. Pełnienie dyżurów medycznych przez lekarza stanowi nieodzowny element kształcenia specjalizacyjnego określonego programem specjalizacji w danej dziedzinie medycyny (…)Należy także podkreślić, że lekarz po zakończeniu modułu podstawowego  z chorób wewnętrznych (a zatem lekarz w trakcie realizacji modułu specjalistycznego) powinien (zgodnie z programem specjalizacji) posiadać pełen zakres wiedzy i umiejętności w zakresie  nagłego zatrzymania krążenia, wstrząsu, zaburzeń świadomości, stanów nagłych/ostrych w chorobach poszczególnych narządów/układów, zaburzeń gospodarki wodnej (stany odwodnienia i przewodnienia), zaburzeń elektrolitowych, zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej, a zatem potrafi podjąć stosowne działania w przypadku konieczności zastosowania intensywnej opieki medycznej. Natomiast celem szkolenia specjalizacyjnego w ramach modułu specjalistycznego w zakresie chorób wewnętrznych jest poszerzenie wiedzy teoretycznej i praktycznej nabytej w czasie modułu podstawowego, dotyczącej profilaktyki, diagnozowania i leczenia chorób na poziomie umożliwiającym samodzielne wykonywanie zawodu według najwyższych standardów….”

Chcemy też zwrócić Twoją uwagę na jeszcze jedną kwestię – przymuszanie do pełnienia dyżuru przez lekarza rezydenta poza miejscem odbywania rezydentury określonym w programie specjalizacji jest naruszeniem przepisów po stronie dyrektora szpitala i może prowadzić do  jego odpowiedzialności prawnej.

Walcząc o swoje prawa możecie zwrócić uwagę zarządzającym, iż na postawie umów zawieranych z Ministerstwem Zdrowia, placówka medyczna zobowiązana jest do prowadzenia szkoleń specjalizacyjnych lekarzy w trybie rezydentury, zgodnie z programem specjalizacji i planem jej odbywania oraz na zasadach określonych w obowiązujących przepisach prawa. Kierowanie lekarza rezydenta modułu podstawowego na dyżury SOR stanowi działanie niezgodne z programem specjalizacji.

FacebookLinkedInEmailPrint

Lekarz stażysta- zagadnienia ogólne

lekarz stażysta

Po naszym ostatnim wpisie dotyczącym lekarzy stażystów, zaczęliście do nas pisać z różnymi zapytaniami dotyczącymi świadczenia pomocy lekarskiej przez młodych lekarzy. Oczywiście najbardziej uaktywnili się studenci medycyny. 😊 I  słusznie. Dlatego dzisiejszy wpis ,,Lekarz stażysta – zagadnienia ogólne” będzie dedykowany przyszłym adeptom medycyny.

Opiszemy Wam podstawowe zagadnienia, które dla studentów medycyny mogą być istotne.

Staż podyplomowy

Jedną z przesłanek niezbędnych do uzyskania prawa wykonywania zawodu lekarza i lekarza dentysty jest obowiązek odbycia stażu podyplomowego. Jego zadaniem jest pogłębianie wiedzy teoretycznej i praktyczna nauka z różnych dziedzin medycyny.

Staż podyplomowy lekarza dentysty wynosi 12 miesięcy. Odnośnie natomiast lekarzy, ustawa o zawodzie lekarza i lekarza dentysty stanowi, że nie może on trwać krócej niż 12 miesięcy. Przy czym Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie stażu podyplomowego lekarza i lekarza dentysty uściśliło, że czas trwania stażu wynosi 13 miesięcy. Natomiast lekarze będący żołnierzami w czynnej służbie wojskowej pełniący służbę w zakładzie opieki zdrowotnej, utworzonym przez Ministra Obrony Narodowej odbywają 12-miesięczny staż.

Czas trwania stażu lekarza i lekarza dentysty może ulec przedłużeniu w przypadku:

  • choroby;
  • urlopu macierzyńskiego, rodzicielskiego, wychowawczego;
  • niemożności realizowania dyżurów medycznych w związku z ciążą lub sprawowaniem opieki nad dzieckiem do lat 4;
  • powołania lekarza lub lekarza dentysty do odbycia przeszkolenia wojskowego;
  • przebywania lekarza, lekarza dentysty na urlopie bezpłatnym, nie dłużej jednak niż 3 miesiące.

Przedłużenie czasu trwania stażu podyplomowego następuje na okres realizacji tej części programu stażu podyplomowego, która nie została zrealizowana. Staż nie może być jednak przedłużony, jeżeli od dnia uzyskania prawa wykonywania zawodu upłynęło 5 lat. Lekarz stażysta, który nie ukończył albo nie odbył stażu podyplomowego w terminie 5 lat od dnia uzyskania prawa wykonywania zawodu, może ponownie odbyć staż podyplomowy na podstawie umowy o szkolenie zawartej z podmiotem prowadzącym staż podyplomowy.

Staż  wykonywany jest na podstawie umowy o pracę zawartej na czas określony w celu przygotowania zawodowego obejmującego realizację programu stażu podyplomowego. Natomiast obecnie wynagrodzenie miesięczne przysługujące lekarzowi i lekarzowi dentyście wynosi 2509 zł.

Stażysta wykonuje zawód na podstawie prawa do wykonywania zawodu na czas odbywania stażu podyplomowego.

Uprawnienia lekarza stażysty

Czy to oznacza, że lekarz stażysta uprawniony jest do wszelkich czynności lekarskich? No, nie.

I tak, lekarz stażysta jest uprawniony w szczególności do:

  • przedmiotowego i podmiotowego badania pacjenta oraz udzielania porad lekarskich po konsultacji z opiekunem;
  • wydawania, po konsultacji z opiekunem, zleceń lekarskich;
  • wydawania skierowań na badania laboratoryjne oraz inne badania diagnostyczne, a po uzgodnieniu z lekarzem posiadającym prawo wykonywania zawodu na czas nieokreślony na badania wymagające metod diagnostycznych i leczniczych stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta;
  • samodzielnego stosowania zleconych przez lekarza posiadającego prawo wykonywania zawodu na czas nieokreślony metod diagnostycznych i leczniczych, których praktyczna umiejętność została stwierdzona przez opiekuna;
  • wspólnego z lekarzem posiadającym prawo wykonywania zawodu na czas nieokreślony stosowania metod diagnostycznych i leczniczych stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta oraz wspólnego z nim wykonywania zabiegów operacyjnych, objętych programem stażu podyplomowego;
  • prowadzenia we współpracy z opiekunem historii choroby i innej dokumentacji medycznej;
  • udzielania informacji o stanie zdrowia pacjenta;
  • zlecania czynności pielęgnacyjnych;
  • w stanach nagłych do doraźnego podania lub zlecenia podania pacjentowi leków, a jeżeli są to leki silnie lub bardzo silnie działające – po zasięgnięciu, w miarę możliwości, opinii jednego lekarza;
  • stwierdzania zgonu;
  • wystawiania recept oraz wydawania opinii i orzeczeń lekarskich po uzgodnieniu z opiekunem treści zawartych w nich informacji.

W konsekwencji, część czynności możesz wykonywać dopiero po konsultacji z opiekunem, którym musi być lekarz posiadający tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny albo lekarza dentysta wykonujący zawód przez okres co najmniej 5 lat.

Lekarz stażysta – zagadnienia ogólne. Zadania opiekuna

Do zadań opiekuna należy m.in.:

  • prowadzenie wspólnie ze stażystą od 3 do 5 pacjentów,
  • nadzorowanie wykonywania przez stażystę zabiegów leczniczych i diagnostycznych,
  • konsultowanie proponowanych przez stażystę epikryz,
  • branie udziału w udzielaniu przez stażystę pomocy lekarskiej w nagłych przypadkach,
  • przeprowadzanie sprawdzianów z wiedzy teoretycznej i nabytych umiejętności praktycznych.

W przypadku opiekuna w szpitalu, do jego obowiązków należy także zaznajomienie stażysty z organizacją szpitala i sprawdzanie w ciągu pierwszego miesiąca odbywania stażu cząstkowego umiejętności stażysty w zakresie postępowania w stanach nagłego zagrożenia życia lub zdrowia.

Dlatego musisz zapamiętać, że pewnym ograniczeniem wykonywania zawodu może być również miejsce wykonywania świadczeń zdrowotnych. Przepisy bowiem wskazują, że stażysta uprawniony jest do udzielania świadczeń zdrowotnych w miejscu odbywania stażu. Oczywiście od tej zasady istnieją wyjątki.

Lekarz stażysta może bowiem wyjątkowo udzielać świadczeń zdrowotnych również w innym miejscu jeśli:

  • jest to związane z prowadzeniem prac badawczych w dziedzinie nauk medycznych pod kierunkiem lekarza posiadającego prawo wykonywania zawodu;
  • w każdym przypadku, gdy zwłoka w udzieleniu pomocy lekarskiej mogłaby spowodować niebezpieczeństwo:
    • utraty życia,
    • ciężkiego uszkodzenia ciała lub
    • ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz
    • w innych przypadkach niecierpiących zwłoki.

Lekarz stażysta – zagadnienia ogólne

Podsumowując. Stażysta uzyskuje zaliczenie stażu podyplomowego po zrealizowaniu ramowego programu oraz po złożeniu kolokwiów i sprawdzianów kończących staże cząstkowe. Następnie właściwa okręgowa rada lekarska dokonuje oceny stażu na podstawie ankiety „Oceny stażu podyplomowego przez lekarza stażystę” oraz potwierdza zaliczenie stażu.

FacebookLinkedInEmailPrint

KONTAKT

Kancelaria Adwokacko-Radcowska
"Podsiadły-Gęsikowska, Powierża" Sp. p.

ul. Filtrowa 61/3
02-056 Warszawa

+48 22 628 64 94
+48 600 322 901

kancelaria@prawniklekarza.pl

REGON: 369204260 NIP: 7010795766

AEKSANDRA POWIERŻA

+48 604 077 322
aleksandra.powierza@prawniklekarza.pl

KAROLINA PODSIADŁY-GĘSIKOWSKA

+48 735 922 156
karolina.podsiadly@prawniklekarza.pl